Babysitting The Ceo Son (COMPLETED)

Chapter 50

MY BODY is weak. Torture kung torture talaga! Ibinalik nila ako sa upuan para igapos ulit. May mga sugat ako sa braso at binti. They're harassing me. I can't stand anymore, magco-collapse talaga ko if pipilitin kong tumayo.

"Kung nakinig ka lang sa amin sana di ka nasaktan magandang dilag. Tsk! Tingnan mo yan oh, nadumihan ang katawan mo hahaha!" Dinuraan ko siya sa mukha.

"K-Kahit patayin m-mo pa ko! Y-You fucking b-bastard!" Inilabas niya ang kutsilyo at itinapat ito sa mukha ko.

"Gusto mo nang mamatay? Sabihin mo lang! Itatarak ko sa leeg mo ang kutsilyo na to!" Ngumisi lang ako.

"Hoy! Tigilan mo na nga yan! Baka malagasan pa tayo ng pera! Mamatay na rin naman sila mamaya." Umalis sila ng warehouse. Those idiots! I make them pay for it!

"G-Graycie.. w-what did they do to you?" Nilingon ko si Zamiel. May pasa siya gilid ng bibig. May mga galos din ang binti niya. The heck?!

"It's bad. We need to escape here y-young master.." Bobo nalang ng gumapos sa'kin at hindi 'yon masikip.

I tried to remove this rope para makuha ko ang cellphone ko. Yes. I have it but it's off. I need to open it, makakatulong 'yon kay Zach para ma-locate kami. Matagumpay ko 'yon natanggal. Kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa ko. Basag na ang screen nito but I hope it will turn on. Nanginginig yung kamay ko dahil wala na kong lakas. Luckily nabuksan ko yon, I open my gps and location. I hope you will find us.

"I-I will remove it. Dalhin mo 'tong cellphone ko. Seek for help." Lumapit ako sa kanya at kinalag ang naka-tali sa paa at kamay niya. Kailangan kong dalian para hindi kami mahuli.

"I-I will n-never g-gonna leave you h-here Graycie.. n-no.." Nagsimula siyang lumuha.

"L-Listen to me, i-if sasama ko sayo, mahihirapan lang tayo. I don't have enough energy to walk a distance. I-I will distract them, so go." I wiped his tears. Alam kong labag sa kanya to.

"But Graycie--" Pinatayo ko siya.

"Please young master, just go. Hihintayin ko yung tulong. Doon ka dumaan para hindi ka makita. Be safe. Magiging maayos din ang lahat, okay? I will count on you." I hugged him. My tears is falling too. Hindi ko nga alam if buhay pa ko. Basta maging ligtas lang siya okay na sa'kin yon. It's an honor to be with him until the end.

"Promise?" Tumango ako.

"Promise. Go now." Tumakbo siya dala ang cellphone ko.

Sinikap kong maka-balik sa upuan at itinali ang paa ko at kamay ulit pero hindi siya mahigpit. Nag-tulog tulogan ako para hindi nila halata.

"Napakasarap ng hapunan natin tapos mamaya milyonaryo na tayo." Rinig ko sila dahil naka pasok na sila sa warehouse.

"Oo ng-- putang ina! Nasaan yung bata?!" Rinig kong mura nung isa.

"Hoy! Nasaan ang bata dito?!" Ramdam ko ang ibinuhos niya sakin na tubig.

"H-Ha? S-Si Zamiel?! N-Nasaan siya?!" Galingan mo pag arte Graycie, hindi pa nakaka-layo masyado si Zamiel.

"Gago! Malalagot tayo kay boss pag nalaman niya! Anong klaseng gapos ba ginawa mo doon?!" Sigaw niya.

"Mahigpit 'yon. I-check mo nga itong sa magandang dilag." Oh shit! Bahala na.

"Mahigpit to t--" Hindi niya natapos ang sasabihin niya ng hampasin ko siya ng kahoy. Kahit nang hihina ako.

Tumakbo ako palabas. Ang dilim at nanlalambot pa ko. Bahala na. Kailangan ko lang maka-takas sa kanila. I hope Zamiel is safe by now.

"Hoy! Tumigil ka! Akala mo kakatakas ka dito! Sige! Gusto mo pala ng habulan. Pag bibigyan ka namin!" Tumakbo lang ako. Hindi ko alam kung saan papunta.

Wala kong suot na tsinelas. Ramdam ko ang mga batong tumutusok sa paa ko. Nan-lalambot din ako kaya hindi ko mabilisan ang pagtakbo. Sa injuries na natamo ko? Malabong mabuhay pa ko dito. I need to distract them para hindi nila mahabol si Zamiel.

"Huli ka! Sabi ko naman sayo e! Wala kang kawala sa'min!" Na hablot niya ang buhok ko at inuntog ako sa may lupa. Ramdam ko na dumugo ang noo ko doon.

"Hahahahahahahaha! S-Sige patayin n-niyo na k-ko!" Sinakal ako ng isa sa mga lalaki.

"Kahit di mo sabihin gagawin namin 'yan! Hindi pa ba sapat yung ginawa namin sayo kanina?! Kulang pa ba?!" Pa-higpit ng pahigpit ang sakal niya sa'kin. Ginamit ko ang natitirang lakas ko para malabanan ito. Nakapa ko sa bulsa niya ang kutsilyo. Kinuha ko 'yon at itinarak sa mata niya.

"Gago ka!!! Argh!!!" Sigaw niya sa sakit. Kita ko ang mga pula likido na tumulo doon. Naiwan pa ang kutsilyo sa kaliwang mata niya.

"Walanghiya ka! Ahhhhhhh!" Sinugod ako ng isang kasama niya at sinaksak sa'kin yung kutsilyong hawak niya. Tatlong beses niyang itinarak yung kutsilyo sa kaliwang tagiliran ko.

Bumagsak ako sa batuhan. I think this is the end of me. Mapapanatag ang loob ko kapag nakita kong ayos sila. Pwede na kong mamatay non.

"Graycie!" Nanlalabo ang tingin ko pero alam ko kung kaninong boses yon.

"Z-Zach? Y-You're here.. I'm glad t-that you came." Pilit kong inabot ang mukha niya.

"K-Kailangan mong madala sa hospital! H-Hang in t-there." He carried me. Ramdam ko ang sakit nung sugat ko sa tagiliran. May mga pulis na rin sa buong paligid.

"W-Where's Z-Zamiel?" Nang hihinang tanong ko.

"He's fine. Dinala na siya sa h-hospital. Don't talk, just stay awake Graycie. Don't lose it!" I want to but my body refuse it. Anytime bibigay na ko. Hindi ko alam if magigising pa ko.

"I-I w-want t-to tell you t-that I'm a-always thankful k-kasi dumating k-kayo sa b-buhay k-ko.. kayo nagparamdam s-sa'kin na h-hindi ako nag iisa.. and for you, I-I love y-you always a-and forever.." I saw his tears falling.

"Don't talk like that! I loved you so much, makakaligtas ka at makakasama mo pa kami!" Ngumiti ako ng mapait. I wiped his tears and my vision is starting to get blurry. I heard him call my name but pahina na ng pahina ang pandinig ko. Hanggang sa mag itim ang buong paligid.

Cut! End of chapter 50. Book 1 end na po tayo! Pag iisahin ko nalang ang book 1 and 2. Thank Kindly leave a comment and vote. Happy reading!