NAGISING ako na madilim sa buong paligid. Tanging liwanag lang sa labas ang naaninag ko. Ramdam ko din na may naka-tusok na karayom sa kaliwa kong kamay. Sa dextrose 'yon na naka-kabit sakin. Gumalaw ako ng konti. I felt a little bit pain on my left forehead at sa tagiliran ko. Oh, naalala ko na. Na-aksidente kami. Maayos kaya ang kalagayan ng alaga ko? Nasaktan din siya.
Lumingon ako sa kabilang sides ng kwarto. I saw someone laying at the sofa. Si Sir Zach ba 'to? Bakit andito to? Ayoko naman siya gisingin dahil masarap na yata yung tulog niya. Matutulog nalang ako ulit. Bukas ko nalang din sila kakamustahin.
"Why are you here son? Go back to your room." Naka-pikit pa din ako pero rinig ko silang nag uusap.
"The ugly nurse is coming dad! I don't want her to find me. I'm gonna stay here for a while. I'm okay, so don't worry." Nabunutan ako ng tinik sa dibdib ng marinig ko ang boses ni Zamiel.
"Even so! Bakit ba ang tigas na naman ng ulo mo?! Go back to your room, now?!" Ito yata ang first time na marinig ko si Sir Zach na tumaas ang tono ng boses niya.
"I don't want to! As I said, I'm fine dad! Huwag mo nang gawin big deal!" Mag aaway pa yata silang dalawa. Haysss!
"Bumalik na tayo sa kwarto mo! Sumunod ka sakin!" Pansin ko din sa pananalita ni Sir Zach na stress siya.
"Let me go dad!" Ayoko na! These two are noisy.
"Dito pa talaga kayo magsisigawan? Pumunta kayo sa lugar na wala kayong mai-istorbo." Natigilan silang dalawa. Hay salamat.
"Graycie?/Ugly Graycie!" Rinig ko sabay nilang sabi.
"Kanina ko pa naririnig yang mga sigawan niyong dalawa. Ikaw Zamiel, makinig ka nalang sa daddy mo. You--" Yumakap siya sa'kin.
"Miss mo ko no?" Naka-ngiti kong tanong sa kanya.
"Stupid ugly Graycie, I'm glad." Ngumiti ako.
"Yeah, I missed you too." Nakita kong nag iwas ng tingin si Sir Zach.
"I'm freaking jealous." Bumubulong pa nga. Well, he looks so stressed.
Pumunta ang doctor para i-check ako. May mga questions sa'kin regarding sa mga nararamdaman ko. After that umalis na din siya. Nasa sofa lang si Sir Zach naka upo habang naka pikit. Katabi ko sa bed si Zamiel, ayaw na umalis dito. Binibilang ko yung mga galos niya.
"You have more than 10 wounds. Tsk! Tsk! Tsk! Iyan ang napapala ng mga stubborn na katulad mo. Look at you." Ngumuso lang ito. Ang cute haha.
"Mawawala din yan. Ikaw ang mas madaming injuries. You have wounds here and there." Tinuro niya yung sa forehead at tagiliran ko.
"I'm fine now. Look, I'm strong as incredible hulk." Napailing 'to.
"Yeah yeah. You're fine na talaga. You're being stupid again." Napa-irap nalang ako. Wala talagang preno bibig nito.
"Tss! I'm not stupid and ugly! I'm unique and pretty!" Tumawa siya.
"You say so, I'm sleepy." Kakagising ko pa nga lang inaantok na 'to?
"Bumalik ka na sa kwarto mo at matulog." Umiling ito.
"I don't want to. Baka bumalik yung ugly nurse na may dala ng injection! I hate her, it hurts." Pati room ko sa hospital gagawin niyang sleeping quarters?
"Sabihin mo nalang na takot ka sa injection. Admit it young master." Tinusok tusok ko ang tagiliran niya.
"Shut up ugly Graycie! Let me sleep here." I'm caressing his hair para maka-tulog siya. Ganito ginagawa ko kina Gabi noong mga bata pa sila. After lang ng ilang minuto, he's sleeping na. Ang bilis naman.
Tumingin ako kay Sir Zach na ganoon pa din yung pwesto. Hindi ba siya na-ngangalay sa pwesto niya? It looks uncomfortable. Since kanina hindi siya kumikibo at naka-masid lang. Gumagawa na kaya siya ng space between us? I just heard him sighed.
"Don't look at me like that Graycie." Yeah, i know he's awake.
"I'm not staring at you." Ngumisi ako. I grab Zamiel's hand and kiss it. Ako naman ang mag tease sayong unggoy ka. "Kaawa awa naman si Zamiel, nasaktan siya. Poor child." Dagdag ko pa.
"Seriously Graycie? Infront of me?" Nagkibit ako ng balikat.
"I'm worried because he's hurt. Hindi ka ba nag aalala sa anak mo? My gosh Zach! That's unbelievable!" Sumama na yung tingin niya sa'kin.
"I'm fucking worried for the both of you! Stop doing that because I'm freaking jealous!" Tumawa ako.
"Grabe ka naman! Sarili mong anak pinagseselosan mo. Yeah, I'll stop teasing you. Come closer here." Hindi siya umalis sa kina-uupuan niya.
"Nah, I'm staying here. Get some rest." Ay pa-hard to get naman!
"Zachary. Del. Fuerto." May diing sabi ko. Tumayo siya at lumapit sa'kin.
"What do you want?" Halatang inis siya tapos di niya ko tinitingnan. Anong problema nito?
"More closer." Nang malapit na siya sa'kin, hinila ko siya at niyakap. "I know you been stressed. Thank you for taking care of us." Dagdag ko pa.
"I can't resist it. Can I kiss you?" Tango lang ang itinugon ko.
He kissed me gently. Hindi ko alam if tama ba tong ginagawa ko. Basta ang alam ko lang gusto ko siya. I want him to stay with me. Pero natatakot pa din ako. Baka itapon niya lang din ako. Hindi ko na kayang pigilan yung nararamdaman ko. Hindi na kasi sa gusto yung nararamdaman ko. I think I fell in love to this man.
"I'm glad that you're okay. Be careful next time." Ngumiti ako at tumango.
"You know Zach, can we start going out?" I asked.
"W-What did you say?" Tumawa ako.
"Wala ng ulitan. Bawal sa bingi 'yon." Naka-ngising sabi ko.
"Sinasagot mo na ba ko? Right?" Nag-kibit lang ako ng balikat. Bahala ka dyan ang bingi mo. "Hey Graycie, answer me! Are we going out?" Tumawa ako.
"Going out in the hospital. Yeah, I want to go out in here." Umupo siya sa may chair tapat ng bed ko.
"Don't be kidding me. Pumapayag ka na ba talaga? Do you like me? Gusto ko seryosong sagot." Ang cute niya. Malakas yata impact noong bato sa ulo ko.
"Oo nga! Ang bingi bingi mo kasi. Try natin if mag work tapos pag di nag work edi break." Pabirong sabi ko.
"Do you like me?" Paulit ulit naman to.
"Alam mo naman na sagot ko dyan Zach." Naka ngiting sabi ko.
"Gusto ko marinig mismo galing sayo. Do you like me?" Ngumiti ako.
"I don't like you Zach." Nawalan ng sigla yung mga mata niya.
"Then what?" Halatang dismayadong tanong niya.
"I love you." Nanlaki pa mga mata niya na tila'y gulat na gulat.
"Really?" Tanong niya.
"Mukha ba kong nagsisinungaling? Sige babawiin ko n--" Agad niyang tinakpan ang bibig ko. Niyakap na naman niya ko.
"I love you too, Graycie." I hugged him back.
Tama naman siguro 'tong desisyon ko. I will make a new memories with Zach. Na-realize ko na siya yung naging ilaw sa madilim kong mundo. Hindi ko na itatanggi ito, mahal ko na siya. I'm looking forward to your words. I hope he don't leave me too. I want him to be the last person that i will love.
Cut! End of chapter 38. May label na sila! Kindly leave a comment and vote! Happy reading to all!
BINABASA MO ANG
Babysitting The Ceo Son (COMPLETED)
RomanceThe world is unfair for Graycie Santos Nalaman niya na ang kanyang long-term boyfriend at younger sister had an affair. Nabuntis pa ang kapatid niya. Nawalan din siya ng trabaho dahil nagsara ang kumpanyang pinagta-trabahuhan niya. But one day, nak...