Babysitting The Ceo Son (COMPLETED)

CHRISTMAS SPECIAL

December 24-25

Mag-hapon akong nag-luto ng handa para sa noche buena mamaya. Tinutulungan ako ni Chelsea kapag free siya sa pag-babantay sa twins. Si Sammirah nag-papahinga at may jetlag. Si Zamiel, nasa kwarto niya as usual.

"At tapos na din! Ang galing mo talaga Graycie. Maya maya lang andito na ang pamilya mo." Ngumiti ako kay Chelsea.

"Yeah. Thank you sa pagtulong mo." Sagot ko.

"Hindi pa bumabalik si Sir Zach, saan ba yon pumunta?" Oo nga pala, lumayas yon kanina.

"Sa company siguro. Babalik din yon mamaya." I smile a bit. Sana. Baka atakihin na naman yon ng kasaltikan niya.

"Sige, balik muna ko sa kambal mo. Mag-pahinga ka na din para may energy ka mamaya." Nakangiti akong tumango sa kanya.

Inayos ko ang mga pagkain sa isang table dito. Umupo ako sa isang chair at kinuha ang cellphone ko sa bulsa. I dialed Zachary's number but he's not answering it. Sabi na e, mukhang busy siya or di niya lang sinasagot.  I massage my temples, need ko pa siyang aluhin mamaya. Nagkapag-decide ako na bumalik muna sa kwarto namin.

5pm palang naman, iidlip lang siguro ako ng saglit. Kakapagod din magluto. Set ko nalang alarm ko para magising ako mamaya. Humiga ako sa kama at pumikit, I will rest para makapag-isip ako kung ano gagawin sa nagtampo kong asawa.

Naalimpungatan ako dahil may naririnig akong nagsasalita sa gilid ko. I saw Zach na naka-upo sa kama at may kausap sa cellphone again. Mukha pa din siya stress at bad mood.

"Ayusin niyo lahat ng mga papers, I can't come there again. Don't contact me dahil ini-explain ko na lahat kanina. If you have a question, just ask Glenda for the details. Are we clear?" Pumikit ako ulit ng matapos siyang makipag-usap sa cellphone.

"I know you're awake Graycie. Are you still mad at me?" Sabi ko sa inyo, lakas ng pakiramdam ng isang ito.

"Mukhang ikaw yata ang galit sa ating dalawa, Zachary." Umiling iling ito at isinandal ang ulo sa headboard ng bed.

"I'm not. Ayoko lang lumaki yung alitan natin kanina. I just, tsk! Nevermind." Alam ko naman kung ano yung gusto niyang sabihin.

"Kung ang concern mo ay ang pag-punta ng pamilya ko dito, you can say no naman. If hindi--" Naputol ang sasabihin ko.

"It's not like that. Wala naman sa'kin if you invited your family here. Ang sama ko naman kung hindi ko sila payagan pumunta dito. I just don't like the other member in your family." Huminga siya ng malalim.

"Are you referring to Ceejay right? Even me, I don't like him. I hate that person. For the sake of my sister at ng anak niya, I need to invite him also. Ayos na kami ng nanay at mga kapatid ko, but not him." Tumango siya.

"Yeah. I don't want to talk this matter again. Lalo ka lang magagalit sakin. You know Graycie, nag aalala ako sayo. But sabi mo, it's okay so then I'm okay with it." Umusod ako malapit sa kanya at niyakap siya. Nakatagilid siya sakin.

"I know. I'm sorry if napag-taasan kita ng boses kanina. No matter what happen, ikaw lang ang pipiliin ko. Don't be jealous kasi ikaw lang ang mahal ko." Humarap siya sakin at hinalikan ang noo ko.

"It's okay. I'm not jealous, concern ako sayo." Hinigpitan ko pa ang yakap sa kanya.

"Thank you Love." Sagot ko.