Ep.32 (Z)

1.2K 39 0
                                    

ထိုေန႕ကေနစလို႔ မာန္ကြၽန္ေတာ္ကိုစိတ္ေကာက္ေနခဲ့သည္။ မာန္စိတ္ေကာက္တာကို အျပစ္လို႔မဆိုရက္ခဲ့ပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒါေတြအကုန္လုံးက ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။ မာန့္ကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေနခဲ့တာေတာင္ မာန့္ကိုမခ်စ္သလိုေနခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အျပစ္ေတြေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ မာန္ကဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေနေအးတဲ့ေကာင္ေလးလဲ။ ကြၽန္ေတာ္သာ သူ႕အေပၚမရက္စက္ခဲ့လွ်င္ ထိုစကားမ်ိဳးမေျပာခဲ့လွ်င္ မာန္နဲ္ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးဟာ ထိုမွ်ေလာက္ေအးခဲသြားမည္မဟုတ္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ေနာင္တမ်ားစြာကို ရင္ဝယ္ပိုက္ကာ ခ်ဳံးပြဲခ်ငိဳေႂကြးေနခဲ့တာ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါပင္။ မာန္ကြၽန္ေတာ္အနားက ထြက္မသြားခဲ့ေပမယ့္ မာန့္စိတ္ေတြ၊ အေတြးေတြကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕အေဝးဆုံးမွာရွိေနခဲ့သည္။

ေက်ာင္းတက္ရန္တစ္ႏွစ္သာ က်န္ေတာ့သည္။ ထိုတစ္ႏွစ္ဆိုတာကလဲ ဘယ္ေလာက္မွ် ၾကာလိုက္မည္မထင္။ ေက်ာင္းၿပီးသြားရင္ မာန္ကသူ႕အနားမွာပဲ အရင္လိုရွိေနေပးနိုင္မလားဆိုတာကိုလဲ မေသခ်ာမေရရာေတာ့ပါ။

ေနလင္းေအာင္ထိုေန႕ကအျဖစ္အပ်က္တို႔ကိုျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာသည္။

အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ကာ သူ႕အနားကမာန္ထြက္မသြားေအာင္၊ ဘယ္လိုမွထြက္ေျပးမရေအာင္ သူခ်ည္နည္းမ်ိဳးဆုံနဲ႕ခ်ည္ရေတာ့သည္။

" မင္းငါ့အနားက ဘယ္ေတာ့မွထြက္မသြားရဘူးမာန္။ မင္းမႀကိဳက္တဲ့အရာမွန္သမွ် ငါအကုန္ေရွာင္မယ္။ အခု Roseကိုလဲ ငါျဖတ္လိုက္ေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါေၾကာင့္မို႔ မင္းကေတာ့ငါ့အနားမွာဆက္ၿပီးရွိေနေပးပါ။"

" ဟား ဟား ။ " မာန္ေဝနာက်င္စြာနဲ႕ ေန႕ရဲ႕စကားတို႔ကို ဟားတိုက္ကာေလွာင္ရယ္ေနမိသည္။ ေန႕ရဲ႕တုန္ရီေနတဲ့လက္ေတြက သူ႕လက္ကိုတင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း အနိမ့္အျမင့္မညီညာတဲ့ အသံနဲ႕တိုးလွ်ို႔ေတာင္းပန္လာသည္။ မာန္ေဝနာက်င္ေနေသာ မ်က္ဝန္းတို႔နဲ႕ ေန႕မ်က္နာကိုစိုက္ၾကည့္မိလိုက္သည္။ တဆတ္ဆတ္နဲ႕တုန္ခါေနတဲ့ ေန႕ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံ၊ နာက်င္ေၾကကြဲေနတဲ့ မ်က္ဝန္းတို႔ကနီရဲလို႔ေနသည္။

Abstarct Of Love (Z&U)Where stories live. Discover now