" ဒယ္ဒီ"
တြန့္ဆုတ္စြာနဲ႕ ေၾကာက္ရဲရဲေခၚလာတဲ့ သားျဖစ္သူကိုၾကည့္ကာ ဦးသက္ေဝတစ္ေယာက္ ရယ္ခ်င္မိသြားသည္။ သူ၏သားဟာ ဘယ္တုန္းကမွ အခုလိုေၾကာက္႐ြံ႕ေနျခင္းမ်ိဳးမရွိခဲ့ဖူးပါ။ အခုေတာ့ သားကိုစကားေျပာရမွာကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသလား။ သူ႕ကိုပဲေၾကာက္က္႐ြံ႕ေနတာလားမေျပာတက္ေတာ့။
" ဒယ္ဒီကို ေျပာစရာရွိလို႔လားသား။ ဒါမွမဟုတ္ သားမုန့္ဖိုးကုန္သြားလို႔လား။"
" သားေမးစရာရွိလို႔ပါဒယ္ဒီ။"
သားကေမးစရာရွိလို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ေျပာစရာရွိလို႔သာ သူ႕ကိုေခၚတာမဟုတ္လား။ သားကမုန့္ဖိုးလိုရေအာင္ သားကကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးေတြေတာင္လႈပ္ကိုင္ေနတာကို ဒီအခ်က္ကိုသူေမ့ထားမိတာ။ သားကအရင္လိုေက်ာင္းသားအ႐ြယ္ေလး သူ႕ဆီလက္ျဖန့္ကာ မုန့္ဖိုးေတာင္းတဲ့ေကာင္ေလးမွမဟုတ္ေတာ့တာ။
" ဟုတ္သားပဲ။ ဒယ္ဒီကသားကို အရင္လိုကေလးေလးထင္ေနတာ။ အခုငါ့သားက စီးပြားေရးလႈပ္ငန္းေတြကိုေတာင္ ဦးစီးေနၿပီဥစၥာ ။"
သက္ေဝတစ္ေယာက္ မိမိ၏သားကိုကေလးတစ္ဦးသဖြယ္ထက္မွတ္ေနမိတုန္းပင္။ အခုေတာ့သားကအ႐ြယ္ေရာက္လို႔လာၿပီ။
" အင္း သားကဘာသိခ်င္တာလဲ။"
သားအဖႏွစ္ေယာက္ အိမ္၏ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ကာ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္း စကားစျမည္ေျပာေနၾကသည္။ သားကသူ႕မ်က္နာကို မဝံ့မရဲၾကည့္ေနတာက သားကသူ႕ကိုဘယ္လိုေမးခြန္းေတြမ်ားေမးမွာမလို႔လဲ။
" ဒယ္ဒီအရင္က ဓားျပတစ္ဦးဆို။.ဒီရက္ေတြမွာဒယ္ဒီဆီကို စာေတြခနခနေရာက္ေနတယ္မလား။"
" အင္"
ဦးသက္ေဝသားအေမးေၾကာင့္ အံၾသကာမ်က္နာပ်က္ယြင္းသြားရသည္။ သူ၏ပ်က္ယြင္းေနတဲ့မ်က္နာကို ခ်က္ခ်င္းျပင္ကာ သားကိုအၿပဳံးနဲ႕ၾကည့္လိုက္သည္။ သားကသူ႕ကိုထူးဆန္းသလို မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ၾကည့္ေနတာကို သူျမင္ရသည္။
" သားကို ဘယ္သူကေျပာလိုက္ျပန္တာလဲ။ ေဖေဖက မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ခ်မ္းသာလာတာပါကြ။"
YOU ARE READING
Abstarct Of Love (Z&U)
FantasyWarning (18+🔞🔞🔞) ငါက သူတို့အားလုံးကိုဖန်ဆင်းထားတဲ့ ဖန်ဆင်းရှင်။ ဒါ့ကြောင့်ငါသေဆို ရှင်ဆိုရှင်ပေါ့။ ဖန်ဆင်း ကိုယ်ကမင်းကိုချစ်တာ။ ကိုယ်မင်းအပေါ်ရိုးသားတယ်အထာ။ ဖန်တီး လွဲမှားနေတာမဟုတ်ဘူးမလား။ ငါချစ်တဲ့သူဟာ ဘယ်သူလဲဆိုတာ မမှတ်မိလောက်အောင်မရူးဘူး။ ထာဝရ...
