Abstarct Of Love (Z&U)

Ep.3(U)

[Unicode]

" အား...."

ပန်းလရောင်နှင်းရဲ့ နာကျင်စွာအော်သံဟာ ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ထပ်မံပေါ်ထွက်သည်။ လူရှင်းတဲ့ လမ်းမို့ သူတို့ရဲ့အဖြစ်အပျက်ကို ပတ်ဝန်းးကျင်က သတိထားမိဟန်မပေါ်။ အခုချိန်အထိ ဘယ်သူမှရောက်မလာခဲ့။

အထာသည်သံတုတ်ဖြင့် ပန်းလရောင်နှင်းရဲ့ ညာဖက်ခြေထောက်ကို တစ်ချက်ချင်းသွေးအေးစွာ ရိုက်နေမိသည်။ သူတစ်ချက်ရိုက်တိုင်း ထိုမိန်းမဆီက နာကျင်စွာအော်ဟစ်သံများပေါ်ထွက်လာတာကိုက အထာနားထဲမှာ နားဝင်ချိုလှသည်။

" ငါ ငါတောင်းပန်ပါတယ်။.ငါ့အသက်ကိုတော့ ချမ်းသာပေးပါဟယ်။ ငါ ငါလေ နင်ဖြစ်စေချင်သလိုငါ ဖန်တီးအနားကိုမကပ်တော့ပါဘူး။.အီး ဟီး ဟီး..."

" နင်ဒီကျောင်းကနေပါ ပြောင်းလိုက်။ ဒါဆိုငါနင့်အသက်ကို ချမ်းသာပေးမယ်။"

" နင့်သဘောအတိုင်းဖြစ်စေရပါမယ်။ ငါ့ကိုတော့လွတ်ပေးပါနော်။"

ပန်းလရောင်နှင်းရဲ့ သနားစရာမျက်နာကို ကြည့်ရင်း အထာသဘောတကျရယ်မိတော့သည်။

" ဟား ဟား နင်စောစောထဲက လိမ်မာရင် အခုလိုတောင်ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး။ "

" ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ် ဒါတွေကငါ့အမှားတွေပါ။ နင်ကပဲနားလည်ပြီးခွင့်လွှတ်ပေးပါနော်။"

ပန်းလရောင်နှင်းရဲ့ ကားရှိရာဆီကို အထာလျှောက်ကာ ကားထဲကပန်းလရောင်နှင်း၏ ဖုန်းကိုယူကာ ပစ်ပေးလိုက်သည်။

" နင့်အိမ်ကိုဖုန်းဆက်လိုက် နင့်ကိုဆေးရုံတင်မို့တော့မှီမှာပါ။ ငါနောက်ဆက်တွဲထဲ ပါမလာချင်ဘူးနော်။"

" အေး အေးပါဟာ။ ငါ ငါ့ဘာသာဆဖြရှင်းလိုက်ပါ့မယ်။"

အထာကားပေါ်ကိုတက်ကာ ထိုနေရာကနေကားကိုမောင်ူထွက်လာတော့သည်။ နောက်မှာကျန်ခဲ့တဲ့ ပန်းလရောင်နှင်းကတော့ အပြင်းအထန်ဒဏ်ရာရသော်လည်း အသက်သေဖွယ်ရာမရှိတာမို့ ဘာမှစိတ်ပူစရာမလို။ လူတွေဟာလေ စကားနဲ့သတိပေးရင် စိတ်မဝင်စားသလိုလိုနဲ့ သူတို့အသားလဲနာကျင်ရရော မျက်ရည်တွေကျကာ သနားစရာ သတ္တဝါတွေလိုပင်။