" ဟား ဟား....."
က်ယ္ေလာင္စြာ ေပၚထြက္လာတဲ့ ရယ္သံဟာ သူ႕ကိုေလာင္ရယ္ေနသလိုခံစားရသည္။
" ဘယ္လိုလဲ ဦးငမည္းရ။ ကိုယ့္အလွည့္က်ေသရမွာ ေၾကာက္လန့္ေနတဲ့ပုံပဲ။ ေသြး႐ူးေသြးတန္းနဲ႕ ေလွ်ာက္ျမင္ေနတာလား။"
မ်က္နာဖုံးစြတ္နဲ႕လူသည္ အဘယ္သူနည္းပါလိမ့္။ ဘာ့ေၾကာင့္သူငယ္နာမည္ကိုသိေနရတာလဲ။
" မင္ ဘယ္ သူ လဲ။ "
တစ္လုံးခ်င္းေလးအစြာေမးလာတဲ့ ငမည္း(ေခၚ) ဦးေနလင္းတစ္ေယာက္။ မ်က္နာကပ်က္ယြင္းေနပုံကအသိအသာ။ ေသရေတာ့မည္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈ႕ကို ဖန္ဆင္းအရသာခံကာ ၾကည့္ေနမိသည္။ ဖန္ဆင္းမ်က္နာေပၚက ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ မ်က္နာဖုံးအလႊာကို ဖယ္ရွားလိုက္သည္။
ေနလင္းတစ္ေယာက္ ေဆးအရွိန္ကပိုျပလာပုံရသည္။ သို႔ေပမယ့္ အသိစိတ္တို႔လြင့္ထြက္မသြားေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္မွာ ပိုပင္ပန္းလို႔လာသည္။ နဖူးစကေခြၽးစတို႔ဟာလဲ ေၾကာက္႐ြံ႕တဲ့စိတ္ေၾကာက္ ပါးျပင္တစ္ေလွ်ာက္စီးက်ေနသည္။
" မင္း မင္းက ဖန္လင္းေရာင္ရဲ႕သားဖန္တီးမဟုတ္လား။ ဘာေၾကာင့္ ငါ့ကို..."
သူရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕အသတ္ခံရမႈ႕ကို သတိရသြားပုံရသည္။
" ဘယ္လိုလဲ မွတ္မိသြားၿပီလား။"
သူ႕ကိုသတ္ရျခင္း၏ အဓိပၸါယ္ကိုေတာ့ ေနလင္းတစ္ေယာက္ မသိရေသးပါ။
" မင္းနဲ႕ငါတို႔ ဘယ္လိုအၿငိဳးေတြရွိေနလို႔လဲ။ ငါတို႔နဲ႕မင္းရန္စေတြလဲမရွိခဲ့ပါဘူး။"
" ဟား....သိပ္ကိုရွိသမ သိပ့္ကိုရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ခင္မ်ားတို႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စုကေတာ့ ျပဳလုပ္သူမို႔ အရာရာကိုေမ့ပစ္နိုင္ေပမယ့္ ျပဳလုပ္ခံခဲ့ရတဲ့ က်ဳပ္ကေတာ့ တစ္သက္လုံးေမ့နိုင္မယ္မထင္ဘူး။"
ဖန္ဆင္းေဒါသေၾကာင့္ ေမးရိုးတစ္ေလွ်ာက္ အေၾကာမ်ားေထာင္ထေန႐ုံမက က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားတဲ့ လက္သီးေၾကာင့္ လက္ဖ်ံတစ္ေလွ်ာက္ ေသြးေၾကာမ်ားပင္ေပါက္ထြက္လာေတာ့မလားခံစားရသည္။
YOU ARE READING
Abstarct Of Love (Z&U)
FantasyWarning (18+🔞🔞🔞) ငါက သူတို့အားလုံးကိုဖန်ဆင်းထားတဲ့ ဖန်ဆင်းရှင်။ ဒါ့ကြောင့်ငါသေဆို ရှင်ဆိုရှင်ပေါ့။ ဖန်ဆင်း ကိုယ်ကမင်းကိုချစ်တာ။ ကိုယ်မင်းအပေါ်ရိုးသားတယ်အထာ။ ဖန်တီး လွဲမှားနေတာမဟုတ်ဘူးမလား။ ငါချစ်တဲ့သူဟာ ဘယ်သူလဲဆိုတာ မမှတ်မိလောက်အောင်မရူးဘူး။ ထာဝရ...
