35. BÖLÜM

1.8K 92 28
                                    

Gitmekle gitmiş olmazsın; gönlün kalır, aklın kalır, anıların kalır

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gitmekle gitmiş olmazsın; gönlün kalır, aklın kalır, anıların kalır.

Cemal Süreya.

Hatalarım varsa kusura bakmayın, keyifli okumlar dilerim

Sessizlik kulaklarımızı tırmalıyor ama dilimizi mühürleyip gözlerimizle derdimizi anlatmaya çalışıyorduk sessizlik yemini etmişiz gibi. Yorgun bakışlarımı karşımda oturan Volkana çevirdim usulca, içten içe ne söyleyeceğini merak etsem de bunu dile getiremedim.

Ali derin bir nefes alıp öne doğru eğilip ellerini masanın üzerinde birleştirerek soğuk bakışlarını Volkana sundu.

"Ne konuşacaksan konuş artık, akşama kadar seni bekleyemeyiz." Volkan başını usul usul sallayıp Ali gibi eğilip ellerini masanın üzerinde birleştirdi. Bakışları beni bulduğunda tepkisiz gözlerle gözlerine baktım.

"O adamdan yani Mustafa'dan kurtulmanız için size yardım edebilirim eğer isterseniz." İçimde yeşeren umut tohumlarıyla baktım ona. Annemin katili olan o adamdan kurtulmak en çok istediğim şeydi, ellerine annemin kanı bulaşmış birisinin ne sesini duymak nede yüzünü görmeye tahammülüm yoktu.

"Nasıl.?" Diye sordum sesime yansıyan merak tınısıyla.

"O gece.." Volkan gözlerini benden ayırıp masanın üzerindeki ellerine çevirdiğinde o gecenin hangi gece olduğunu net bir şekilde anladım. Annemin öldüğü gece.

"O geceye ait elinde kamera kayıtlarının olduğu bir CD var, o CD'yi bulup polise verirsek ondan kolayca kurtulursun." Boğazıma dolanan eller nefes almamı zorlaştırırken gözlerim çoktan dolmuştu. Annemin ölümünün oldu bu CD basit bir CD değildi, içinde kan vardı, ölüm vardı.

"Sen nerden biliyorsun böyle bir CD olduğunu.?" Diye sordu Ali sert sesiyle.

"Duymamam gereken bazı şeylere kulak misafiri oldum diyelim." Diye konuştu Volkan sakin sesiyle. Ali sıkıntıyla arkasına yaslanıp masanın üzerindeki parmaklarını ritimle masaya vurmaya başladı.

"Peki bunu ne karşılığında yapacaksın.?" Ali sert konuşmasından taviz vermeyerek konuştuğunda Volkanın bakışları bana dönüp buruk bir tebessümle bana baktı.

"Çek o gözlerini." Alinin bir anda bağırmasıyla korkuyla yerimde sıçradım. Gözlerindeki öfkeyle Volkana bakıyor, her an üzerine atlayıp onu dövecekmiş gibi duruyordu.

"Bir şey karşılığında yağmayacağım sadece o pislik adamın ait olduğu yerde olmasını istiyorum." Ortamdaki gerginlik beni ürkütse de sessizce oturmaya devam ettim.

Volkana karşı anlam veremediğim bir öfke vardı Alinin içinde. O Volkanın beni sevdiğini düşünse de ben öyle düşünmüyordum, Volkan o evde yaşadıklarıma şahit olmuş birisi olarak bana yardım ediyordu sadece.

"Tamam, bul o CD'yi bul ve o adamdan biran önce kurtulalım." Volkan başını ağır ağır sallayıp onu onaylayıp oturduğu yerde dikleşerek oturdu.

AHİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin