Ufuktan Doğan Güneş #WATTYS 2022 YARI FİNALİST

❄️Tanıtım❄️

"Sana bir şey itiraf edeceğim," Diye fısıldadı.

Limon kokusunu içime çektim. "Neymiş?"

"Sanki doğduğumdan beri bir parçam hep bu anı bekledi. Seninle tanıştıktan sonra..."

Gözlerimi kapatıp, cümlesini devam ettirdim. "Tamamlandım. Dünya dönmeye devam ederken, bırakmıştım onunla dönmeyi. Gücüm yoktu daha fazla dans etmeye ve dönmeye..."

"Sonra sen geldin, büyük bir aşkla dans ediyordun. Ellerimi tuttun, birlikte dönmeye başladık fakat bir şeyler vardı,"

"Aşk, dönüşümüzü yavaşlattı, sonsuzluğa uzattı. Bizi zamanın dışına götürdü." Diye fısıldadım.

Gülümsediğini hissettim. "Şimdi, ince bir çizginin üstünde dans ediyoruz, kendi evrenimizde ve kendi zamanımızda. Bırak, dünya dönsün, insanlar onunla dönsün, biz geçtik onlardan ve kendimizden. Her şeyin dışındayız artık."

Yutkundum. "Nefesimi tutuyorum, gözlerine dalıp sonsuza dek boğulmayı diliyorum. İkimizi de her şeyden ve herkesten soyutlayıp, o evrende hapsolmayı ve sonsuza dek dans etmeyi istiyorum. Bırak dünya ve insanlar dönsün, bırak zaman geçsin, biz geçtik onlardan ve kendimizden."

"Şimdi sanki kendimle baş başayım. Biz artık ruhları tek olan iki bedenden ibaretiz. Mezara girecek iki beden olsa da, yargılanacak tek bir ruh var."

"Dünyanın ve zamanın dışına uzanan sonsuz olan tek bir ruh var, onlarca ruhun arasında."

"Bırak yıldızlar, gece, gündüz, güneş ve ay onların olsun. Bırak dünya ve insanlar dönsün, hepsine sahip olsun, bırak zaman geçsin. Biz sonsuzluğa sahibiz."

"Bırak yaşamayı, dönmeyi, sorgulamayı ve diğer her şeyi. Bırak, elbet bizim yerimize yapacak birileri bulunur. Uyanmayacağımız bir uykuya dalalım, rüyalarda, yaşayalım sadece."

"Unut. Adını, yaşını, kimliğini ve her şeyini. Unut, benliğini. Biz zaten yeni bir benlik oluşturduk, sadece ikimize ait olan bir benlik."

"Duyma..." Dedim ve iç çektim. "İnsanları, doğayı hiçbir şeyi duyma. Biz sessizliğimizin melodisinde, dans edelim. Kokuları işitme, ikimiz zaten tek bir koku olduk, oksijeni bırakıp, o kokuyla yaşamayı öğrendik."

Dans etmeyi bıraktı ve dirseklerimden tutarak gözlerime baktı. "Görme, renkleri,diğerlerini ve dünyayı. Birbirimizin gözlerinde kaybolalım, o rüyanın ve evreniniçinde kaybolalım."

❄️Ufuktan Doğan Güneş ❄️

⛸️❄️💜🔮🍀

Selamlar, efenim :) Buraya yazmayı çok özlemişim, uzun zamandır o kadar uzak kaldım ki resmen bir yanım eksik gibiydi fakat şimdi tamamlandığımı hissediyordum çünkü sizlerleyim, sizinle hasret gideriyor ve her şeye yeni baştan başlıyoruz. Tertemiz bir sayfa, aynı Ufuk'tan Doğan Güneş'in yayımlanmayı bekleyen bölümleri gibi. Sizlere konudan tekrar bahsetmeden önce belirtmek istiyorum ki, her Cumartesi saat 18.00'da burada yeni bölümle olacağım, tıpkı her cuma saat 20.00'da yeni bölüm fragmanı ile olacağım gibi. Çok yakında bir tanıtım videosu da hazırlayacağım ve sabırsızlanıyorum :) Medyada kapak var fakat göremeyen olursa diye de en alta bırakıyorum 💜
O zaman yeni başlangıçlara kar tanelerim :)

⛸️❄️💜🔮🍀

Güneş Duru Aktaş, gayet sıradan bir hayata sahipti. Kulaklıkları, patenleri, boyaları ve yüzünü yara izi nedeniyle kapüşonlusuyla gizlediği sıradan bir hayat.
Bir gün, ikizi Derin'in sevgilisi ve arkadaşları ile tanışmasını istemesiyle, hayatı bazı değişimleri uğradı ve kendini nasıl çıkacağını bilmediği bir karmaşanın içinde buldu.
Flora Açık Hava Pisti'nde yüzünü gizleyerek, buz pateni yapıyordu. O bir kar tanesiydi ve kimliği gizliydi fakat tehlikeye girdi.
Daha küçük bir çocukken babasının dondurduğu kalbi, karmaşayı çözebilecek anahtar olan ikizinin arkadaşı Emir Ufuk sayesinde çözülmeye başlamıştı ve kafası karışıyordu. Çünkü insan birinin yüzünü görmeden sevebilir miydi? Emir Ufuk bunu yaptığını iddia ediyordu, işte.
Tüm bunlar yetmezmiş gibi yıllar önce kardeşi ve kendisini terk eden babası bir anda ortaya çıkmış ve Güneş Duru duygusal bir boşluğa düşmüştü.
Kafası ve kalbi, korku, duygu karmaşası, aşk ve yalnızlık ile dolup taşarken, hem etrafındakilerle yüzleşiyor hem de kendi kusurları ile barışmayı öğreniyordu.
Sizin de kendinizle barışmaya cesaretiniz var mı?