"Her kış biter, hiçbir kış sonsuz sürmez." Diyerek beni itti, özrüme karşılık. Ondan uzaklaştım ve tek bacağımı kaldırıp kendi etrafımda döndüm, yanıma gelip, elimi omzuma dayadığında elimi çekip patenin bıçakları üstünde kalkarak boynuna sarıldım. Gözyaşlarım gömleğine düşerken kollarını belime dolamadı.
"Ben Buz Prenses'im... İstersen yaparım. Tek bir lafına bakar." Diye fısıldadım. Müzik kesildi ve yerini alkışlar aldı. Karanlık bitti ve yerini beyaz bir ışık aldı.
"Geç kaldın." Diyerek kollarımı itti ve pistin dışında kaydı. Gözyaşlarım akarken hafifçe hıçkırdım ve peşinden kaydım. Ne olurdu sonsuza dek sürseydi o an?
Pistin diğer tarafına geçtiğimizde tüm takımlar ortaya çağırıldı. Üç takımda ortaya geçtik. Hale ile, Ufuk ve Derin'in ortasındaydık. Hale elenen isimlerin açıklanmasını beklerken elimi tuttu. Kafamı şokla ona çevirdiğimde, diğer eliyle de Derin'in elini tuttuğunu gördüm. Diğer takımları yenme hırsı o kadar ağır basıyordu ki, kimin finale çıktığı sanırım onun için önemli değildi. Elimi Ufuk'a uzattığımda kafasını bana çevirdi ve baktı. "Son kez, sonra yüzümü bile görmeyeceksin." Dediğimde kafasını salladı ve elimi tuttu.
Elimi son kez tutuyordu, elini sıkıca tutarken ikimizin de birer damla gözyaşı, ellerimizin üstüne aktı. Onun tek yaptığı vermek olmuştu. Benim tek yaptığımsa almak ve yalanlar vermek olmuştu. Şimdi kalmak için bir nedenim yoktu, onun da yanımda durmak için bir nedeni yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ufuktan Doğan Güneş #WATTYS 2022 YARI FİNALİST
Fiksi RemajaTHE WATTYS 2022 YARI FİNALİSTİ "Sana bir şey itiraf edeceğim," "Neymiş?" "Sanki doğduğumdan beri bir parçam hep bu anı bekledi. Seninle tanıştıktan sonra..." "Tamamlandım. Dünya dönmeye devam ederken bırakmıştım onunla dönmeyi. Gücüm yoktu daha...