THE WATTYS 2022 YARI FİNALİSTİ
"Sana bir şey itiraf edeceğim,"
"Neymiş?"
"Sanki doğduğumdan beri bir parçam hep bu anı bekledi. Seninle tanıştıktan sonra..."
"Tamamlandım. Dünya dönmeye devam ederken bırakmıştım onunla dönmeyi. Gücüm yoktu daha...
Selam Kar Tanelerim 💜 12.Bölüm ile sizi baş başa bırakmadan önce, Nasılsınız? Önceki bölüm ile ilgili birkaç sorum var, Güneş ve Ufuk ilişkisi ne zaman patlayacak sizce? Derin başka bir şeyler saklıyor mu? Duru ve babası ne zaman yüzleşecek? Sarp ve Ufuk hakkında ne düşünüyorsunuz? Sizleri seviyorum 💜 Oy ve yorumları unutmayın ❤️
Instagram: @ceren.ylmaz21
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi zorlukla araladım. Elimi alnıma koyarak, yattığım yerden doğruldum. Dün gece neler olmuştu? Kafam kazan gibiydi sanki alkol almışım gibi. Bacaklarımı kırmızı köşeli koltuktan sarkıttım ve kollarımı dizlerime dayayarak avuçlarımı gözlerime bastırdım ve kendime gelmeye çalıştım. Kafamı kaldırıp, ağrımış boynumu sağ sola oynattım. Duvardaki saate baktım, ona geliyordu. İki gündür okula gitmiyordum ve derslerden geri kalmıştım büyük ihtimalle.
Yaslandığım yastığı düzeltmek için kafamı sola çevirdiğimde çığlık atmamak için elimi ağzıma koydum ve ayağa kalkıp, odama koştum. Kapımı kilitledim. Kesinlikle hayal görmüştüm, dün gece rüya gördüysem, kanepede boynunu geriye yatırmış olan, siyah eşofmanlar içindeki adamın burada ne işi vardı? Ufuk evime nasıl girmişti ki? Boy aynasından kendimle göz göze geldiğimde dudaklarımı ısırdım. Dünkü facialar, gizemli numaralar ve diğer her şey bir bir aklıma gelirken elimi yumruk yapıp alnıma vurdum. Yeterince sıvamıştım, sanırım.
Boy aynasından kendimle göz göze geldim tekrar. Berbat görünüyordum. Üstümdeki kıyafetleri hızlıca çıkardım ve dar paça kot pantolonumla, üstünde Tweety olan sarı sweatimi giydim. Makyaj masasından tarağı alıp saçlarımı ikiye ayırıp, balık sırtı şeklinde ördüm. Kapüşonu kafama geçirdim ve başımı eğdim. Odamdan çıkıp, banyoya girdim. Yüzümü yıkadıktan ve dişlerimi fırçaladıktan sonra, geri odama girdim. Fiko'nun kafesinin kapağını açtım fakat o yem yemekle meşguldü. Bu yüzden onu kendi haline bırakıp mutfağa yöneldim.
Çay koydum ve omlet yapmaya başladım. Karışımı yağladığım tavaya döküp sofrayı kurarken bir yandan da dün gece olanları düşünüyordum. Rüya görmemiştim, gerçekten gelmişti. Derin'den sanırım anahtarı almıştı, ben çığlık atınca. Gördüğüm o rüya... O adamları görmüştüm fakat tek bir farkla. Sanem yoktu ve ben kaçamıyordum, elim kolum kilitleniyordu, Umarım, en ağır cezayı alırlardı.
"Günaydın," diyen sesle yerimden sıçradım ve kapüşonumu çektim. Bıçağı masaya koyup başımı salladım hafifçe, Ufuk'a karşın. Eşiğe yaslanmış beni izliyordu. Yutkundum bu hareketi yapmamalıydı.
"Günaydın, dün gece..." dedim ve derin bir nefes aldım. "Kusura bakma, seni de uykundan ettim galiba."
Gülümsedi hafifçe, uykudan uyanınca daha mı yakışıklı oluyordu yoksa ben kafayı mı yemiştim? Aslında şu an şu düşündüğüme bakılırsa kesinlikle yemiştim. "Hayır, sorun değil. Normal... Yani, kâbus görmen." derken tavaya yöneldim ve omletleri kesip, iki tabağa koydum.
