THE WATTYS 2022 YARI FİNALİSTİ
"Sana bir şey itiraf edeceğim,"
"Neymiş?"
"Sanki doğduğumdan beri bir parçam hep bu anı bekledi. Seninle tanıştıktan sonra..."
"Tamamlandım. Dünya dönmeye devam ederken bırakmıştım onunla dönmeyi. Gücüm yoktu daha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Duru!" Diyerek bana baktı. Sesi yine Sanem ayağını incittiği zamanki gibi çıkıyordu. Kafaların buraya döndüğünü hissettim. Bacaklarım titriyordu fakat vücudum donuyordu. Titrememe engel olamıyordum.
Teyzem ve eniştem bize yaklaştılar hızlı adımlarla. Teyzemin gözlerinde endişe varken, eniştemin yırtmaya çalıştığımı düşündüğünü anlamam zor olmadı çünkü umursamaz yürüyordu.
Gözbebeklerim Ufuk'u buldu. Kaşlarını çatılı bir şekilde yanımıza geldi, annesiyle kavga etmeyi bir kenara bırakıp. "Güneş," Diye fısıldarken konuştum.
"Ç-çok soğuk." Diye mırıldandım.
Derin bir küfür mırıldandı. "Hipotermi. Ufuk, sen geç." Diyerek elimi yavaşça Ufuk'a bıraktı. Ufuk ve Mete bana destek olurken, Derin kendi montunu çıkarıp, bana giydirdi. Bol gelen montla, vücudumu ağır hissettim. Önümü de çekerken gözlerim kararıp geri geliyordu. Bilincim kapanırsa, yüzüm açılırdı, bu yüzden dayanabildiğim kadarıyla dayanmaya çalıştım. Ufuk belimi sıktı ve kulağıma eğildi.
"Güneş, beni duyuyorsun, değil mi?" Bilincimin gidip gelmediğini kontrol ediyordu. Kafamı salladığımda derin bir nefes verdi. Kalbi çok hızlı atıyordu ve bunun nedenini bilmiyordum.
"Yeğenim, sizin yüzünüzden bu halde! Oğullarınıza zamanında terbiye verseydiniz, bugün bunlar olmazdı!" Diyerek Kerem ve Ufuk'un ailesine bağıran, eniştemin sakin olmasını söylediği teyzemi gördüm.
"Teyze!" Diyerek onu uyardı Derin, omzumdaki elini çekmeden. Aileler birbirlerine bağrışırken gözyaşlarım aktı. Çok üşüyordum ve daha ne kadar dayanabileceğim hakkında bir fikrim yoktu.
"U-ufuk..." Dedim titreyen sesimle. Anında kafası bana döndü ve gözlerindeki endişenin yanına merak yerleşti. "Çok ü-üşüdüm." Dediğimde Derin ile göz göze geldiler. Derin'in şu an iki parçaya bölündüğünü hissettim. Burayı bu halde bırakmak istemiyordu fakat bende bayılmak üzereydim. "S-sen ve K-k-kerem kalın." Dediğimde bana döndü.
"Ufuk ve Mete ile gidersin, mantıklı ama emin misin?" Diye sorunca kafamı salladım. "Tamam, güzelim. Ben burayı dağıtayım, hemen geleceğim." Dedi ve göz kırpıp, teyzemlere yöneldi. Mete ve Ufuk ile, Derin'in arabasına yöneldik. Mete, şoför koltuğuna geçerken, Ufuk ile arkaya bindik. Kararan gözlerimi son kez Derin'e çevirdim. Kerem ile aileleri ayırmaya uğraşıyorlardı fakat teyzemdeki çirkeflik ile biraz zor ayırırlardı. Mete arabayı çalıştırırken kafamı Ufuk'un göğsüne yasladım ve kendimi ısıtmak için uğraştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
