THE WATTYS 2022 YARI FİNALİSTİ
"Sana bir şey itiraf edeceğim,"
"Neymiş?"
"Sanki doğduğumdan beri bir parçam hep bu anı bekledi. Seninle tanıştıktan sonra..."
"Tamamlandım. Dünya dönmeye devam ederken bırakmıştım onunla dönmeyi. Gücüm yoktu daha...
Selam Kar Tanelerim ✨ Umarım her şey yolunda ve olabildiğince iyidir ❤️ Sizi bölüme uğurlamadan önce birkaç sorum var; Sizce Güneş ve Ufuk nereye doğru gidiyor? Derin, babasının teklifini kabul edecek mi? Ufuk'un gerçek babası kim? Sizleri çok seviyorum 💜💜💜 Oy ve yorumları unutmayın diyerekten bölüme hoşgeldiniz ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buz pistinden çıktıktan sonra Güneş'i düşünmeyi biraz olsun bırakmıştım. Bu sefer kafamı kurcalayan sahte babam ve gerçek babamdı. Derin bir nefes aldım, bu sadece televizyonlarda gördüğümüz bir şey değildi belli ki.
Gerçek babamın Flora Açık Hava Buz Pisti'nin sahibi Sarp Bey olduğunu öğrendiğimden beri kafam çok karışıktı. O gün, adamın davranışları beni fazla rahatsız etmiş ve germişti. Ayrıca annemle o günden sonra her konuştuğumuzda kahrolası bu adamı soruyordu. Bende onu takip etmiştim, boş bir zamanımda. Daha sonra sahilde buluşmuşlar ve konuşmuşlardı. Bu şekilde öğrenmiştim ve adamı iş yerine geldiğinde dövmüştüm.
Henüz annem bana daha yeni hamileyken, annemle bizi sırf baba olmaya hazır olmadığını söyleyerek terk etmişti. Sonra, annem üvey babamla evlenmişti. En azından üvey babamı bir süre gerçek babamı sanmıştım. Bana babalık yapmıştı ne olursa olsun, gerçi şu an aramız pek iyi değildi. Annemin öğrendiğimden haberi yoktu, herifi tehdit etmek zorunda kalmıştım. Pisti kapattırmaya babamın gücünün yeteceğinden bahsettiğimde ayakları bir taraflarına vurarak bana söz vermişti. Henüz annemle yüzleşmeye hazır değildim.
Dün akşam sırf Güneş'in morali bozuk olduğu için ona bu meseleyi anlatmıştım. Kerem'le de paylaşacaktım, bir yerde üvey kardeş sayılmazdık belki de. Bu çok karışık bir durumdu.
Eve girdiğimizde Derin avazı çıktığı kadar bağırdı. "Açım oğlum ben! Duru ne güzel bana yemek pişiriyordu, bıktım her akşam pizza yemekten! İçimde hamur ağacı yetişiyor." Onun bu sözleriyle düşüncelerimden sıyrılıp güldüm ve gidip sırtına vurdum.
"Pişir de yiyelim aslan parçası." dediğimde sırtıma atladı. Dövüşmeye başlamamızla Mete bağırdı ancak bu bizi durdurmadı. Derin'i hızlıca al aşağı ettiğim sırada bizi ayırdı ve beni yerde bıraktı.
Derin soluklanarak, kızıl saçlarını düzeltti ve güldü. "Yendim!"
"Yürü git, neyi yendin! Mete ayırdı bizi!" Ben itiraz ederken Kerem beline önlük bağlamakla meşguldü. "Sen ne yapıyorsun?"
Omuz silkti ve yüzünü buruşturdu. "Gerçekten bende açım, makarna yapacağım."
Mete ofladı. "Abi, içinde hamur, buğday olmayan bir gıda yok mu evde?!" Kerem omuz silkti ve dolabı açtı. Kapının önünde durup, kollarımı göğsümde kavuşturdum.
Aniden Kerem kaşlarını çattı ve içerden bir şey alıp bize döndü. "Oğlum patlıcan pişirebileceğimize aramızdan hangi salak inandı?"
