THE WATTYS 2022 YARI FİNALİSTİ
"Sana bir şey itiraf edeceğim,"
"Neymiş?"
"Sanki doğduğumdan beri bir parçam hep bu anı bekledi. Seninle tanıştıktan sonra..."
"Tamamlandım. Dünya dönmeye devam ederken bırakmıştım onunla dönmeyi. Gücüm yoktu daha...
Selam Kar Tanelerim 💜 Söylediğim gibi artık bölümler düzenli geliyor ve kitap bittikten sonra Word üzerinde yaptığım küçük değişikliklerle bölümleri okuyacağız 🍀 Siz nasılsınız, tatiliniz nasıl geçiyor? Fazla uzatmadan sizi bölüme alıyorum, keyifli okumalar dilerim, Seviliyorsunuz 💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İster inan, ister inanma,"Diye fısıldadı yumuşak bir tonda. "Herkes baban gibi değil. Güvenmek, zor bir süreç.Hem karşındakini hem de kişiliğini sınayan bir süreç. Bir kere orta yerindenkırıldı mı, her şey ve herkese karşı parçalanıyorsun fakat bunu tamir edebilecekinsanlar var etrafımızda. Ben de o kişilerden biriyim Güneş."
Sessiz kaldım, ne diyebilirdim ki? Elbette her insanın kişiliği farklı oluyordu fakat... Bunu güveni kırılmış birine anlatmak zor oluyordu. Ayrıca benim sırlarım vardı ve bunları öğrendiğinde beni eskisi gibi görebilecek miydi? Hayranlıkla baktığı Kar Tanesi belki de umduğu kişi değildi. O maskenin altındaki kızla ilgili hayalleri olduğunu hissediyordum fakat o hayallerin içinde kusursuz bir kız vardı. Ben o kadar kusursuz değildim, Kusur Kraliçesi olabilirdim. Gerçi şu an bunu veya bunları düşünebilecek durumda değildim. Ruhumdaki ve vücudumdaki sıcaklık kansızlığıma meydan okuyordu.
Geniş bir oyuncakçının önüne park edene kadar ikimizde kesinlikle konuşmadık ve birbirimize bakmadık. Gözümü kar tanelerinden ayıramamış, utancımdan ona dönememiştim fakat elimi de çekmemiştim, belki de çekememiştim, emin değildim. Çünkü bir yanım çekmeyi çok istemiş, diğer yanım çekme, diye bağırmıştı.
Dudaklarımı ısırıp, kemerimi açtım ve arabadan indim. Ufuk arabayı kilitledi ve birlikte oyuncakçıya girdik. Aramızda ki duruma resmen sosyal mesafe koymuştum. Oyuncakçının boğucu ve sıcak havası yüzüme vururken, sağ taraftan bir sepet alıp, soldaki rengarenk küçük ayıcıklardan doldurdum, sepeti tamamen. Ufuk derin bir iç çekerek üç dört sepet daha aldı. Reyonların arasında yürürken sessize oyuncaklarla dolduruyordum. Arkamı döndüğümde Ufuk'u bulamadım. Elimde sıkıca tuttuğum iki sepetin saplarını biraz daha sıktım. Etrafımda birkaç kişi dışında kimse yoktu. Reyondan sağa dönerken karşıma içinde dans eden bir kar küresi çıktı. Müzikliydi ve çok güzeldi. Kürenin arkasından güzel gözleriyle Ufuk çıkınca kıkırdadım.
"Bunu sana hediye edebilir miyim?" Dediğinde bir iç çektim ve kafamı salladım. Her ne kadar travmam söz konusu olsa da, kar kürelerinden kopamıyordum işte. Alışverişimizi tamamlayıp kasaya döndüğümüzde oyuncakların parasını ödedim. Ufuk'da kar küresini öderken kasiyer büyük bir hızla oyuncakları paketliyordu. Alnındaki ter damlacıklarını görünce kendimi biraz suçlu hissettim. Ufuk paketlerin tamamını itirazlarıma rağmen aldı ve oyuncakçıdan çıktık. Bebekler, Legolar ve yapbozlar almıştım. Tüm çocuklar oynayabilirdi ayrıca uyku arkadaşı ayılara da bayılacaklardı. Ufuk oyuncakları bagaja koyarken kar küremi elimden bırakmıyordum. Onu salladım ve içinde dans eden çiftin üstünde kar yağışını izledim. Şu an bizim üstümüze de kar yağıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
