THE WATTYS 2022 YARI FİNALİSTİ
"Sana bir şey itiraf edeceğim,"
"Neymiş?"
"Sanki doğduğumdan beri bir parçam hep bu anı bekledi. Seninle tanıştıktan sonra..."
"Tamamlandım. Dünya dönmeye devam ederken bırakmıştım onunla dönmeyi. Gücüm yoktu daha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Duru, yapma böyle ne olur!" Yüzümü özlediğini söylemişti, artık sesimi de çok özleyecekti çünkü ona hiçbir şekilde tepki vermeyecektim.
Arabaya binip gaza bastım. Onları geride bırakırken, onunda üzülüşü aklıma geldikçe gözyaşlarım aktı. Onun canı acıdığında bile ben oturup ağlıyordum ve şimdi benim canımın çok acıyacağını bilerek babamla görüşüyordu. Ben onu üzmemek için ondan telefon numarasını saklarken o... O bir hiçmişim gibi yüzüme bakarak yalan söylemişti.
Çok yorucu bir hafta olmuştu, geçen hafta. Geçen hafta aklıma Ufuk'u getirince hıçkırdım ve kırmızı ışıkta durup, ellerimi gözlerime bastırdım. Bir hafta da ne olacağını düşünmüştüm ki, salak kafam. Belki de, yarışmadan sonra, annemin yanına gitmem en mantıklısıydı. Beni burada tutan hiçbir şey kalmamıştı ki. Yeşil yandığında yoluma devam ettim fakat biliyordum, bu yolun sonu hiç iyi yerlere gitmiyordu.
Dolabıma çantamı koyup, yüzüme maskemi taktım ve patenlerimi giydim. Üstüne aparatlarımı geçirirken gözlerim önümde duran ayakkabılara takıldı. Ufuk'un ayakkabılarına.
"Konuşmak ister misin?" Derken ayağa kalktım. Sesinde şefkat vardı fakat bu şefkat ne kadar gerçekti? "Derin ile-" Sözünü kesip, ona tokadımı tattırdım. Başı tokadın şiddetiyle sağa savrulduğunda yutkunduğunu gördüm. Şaşkın ve acı doluydu.
"Bir daha, bana yaklaşırsan, bir daha benimle konuşmaya çalışırsan sana yemin ederim, daha kötüsü olur. Sen git öptüğün kızla konuş!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
