THE WATTYS 2022 YARI FİNALİSTİ
"Sana bir şey itiraf edeceğim,"
"Neymiş?"
"Sanki doğduğumdan beri bir parçam hep bu anı bekledi. Seninle tanıştıktan sonra..."
"Tamamlandım. Dünya dönmeye devam ederken bırakmıştım onunla dönmeyi. Gücüm yoktu daha...
✨Selam Kar Taneleriiiim 💜 ✨ Bayramınız mübarek olsun 💜 ✨Sizlere bayram hediyesi ile geldim 💜 ✨Bildiğiniz gibi UDG kitap olabilir bu sebeple oy ve yorumlarınız bizim için çok önemli, umarım en yakın zamanda basılı olarak elinizde olur💜 ✨Keyifli okumalar 💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Alo?"
"Duru kusura bakma, uyandırdım mı?" Diyen Meltem'in sesiyle kaşlarım çatıldı. Gece gece ne istiyor olabilirdi ki?
"Hayır, ne oldu?"
"Duru, ben... Ben biraz önce Berat'ı arkadaşı ile konuşurken duydum..." Dedi titreyen sesiyle. Titrek bir nefes aldım.
"Ve?"
"Duru, o hasta değilmiş... Sizi görmek için yapıyormuş. Vicdanınıza oynuyor, Duru." Dediğinde telefon elimden kaydı. Aniden arabayı durduğumda Ufuk ve ben öne doğru savrulduk. Şokla direksiyonu tutarken Ufuk yattığı yerden sıçradı.
"Ne oldu!" Derken kemerimi açtım ve arabadan indim. Ben bugün... Ben bugün saatlerce onu düşünmüştüm. Ben bugün baygınlık geçirip, ağlamıştım. Ne uğruna? Şokla kaputa yaslandım ve ellerimle ağzım ile burnumu kapattım. İçimde yükselen öfke dalgasını bastırmaya çalıştım.
Derin harap olmuştu. Hastaneler, tedaviler derken harap olmuştu, benim kardeşim. Ne uğruna? Omzumda hissettiğim elle, kafamı çevirdim. Ufuk bana bakıyordu merakla ve endişeyle. Hayır, ona söyleyemezdim. Yok, olmazdı. Öfkelenirdi, hele Derin duyarsa... Kafamı iki yana salladım.
"Güneş, iyi misin?" Diyerek belime koydu elini Ufuk. Gözyaşlarımın akmaması için gözlerimi kırpıştırıyordum fakat... Hayır, yanılıyordum onun hakkında. O bu dünyanın en kötü insanıy"İyiyim, önüme hayvan atladı gibime geldi. Durdum." Dediğimde kaşlarını kaldırdı.
"Gibine geldi? Halüsinasyon mu gördün?"
Kafamı iki yana salladım. "Kuş...Yola konmuş, aniden uçunca korktum. Bir şey yok,"
Elini yanağıma koydu ve parlayan gözleriyle bana baktı. "Emin misin?" Diye sorduğunda gülümsedim ve kafamı salladım. "Kullanabilirim, iyi hissetmiyorsan."
Güldüm ve omuz silktim. "Hayır ya, hallediyorum, hadi bak bu gidişle yarın akşam varacağız." Dedim gülerek yalandan.
"Seninle, sonsuz bir yolculuğa çıkmamız mümkün mü?" Diyerek beni öptüğünde gözlerimi kapattım. İçimdeki o his yine yükseldi ve öfkem ile acım dindi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
