THE WATTYS 2022 YARI FİNALİSTİ
"Sana bir şey itiraf edeceğim,"
"Neymiş?"
"Sanki doğduğumdan beri bir parçam hep bu anı bekledi. Seninle tanıştıktan sonra..."
"Tamamlandım. Dünya dönmeye devam ederken bırakmıştım onunla dönmeyi. Gücüm yoktu daha...
🎨Hello hello! Ay buraya yazmayı çok özlemişim canım Kar Tanelerim ama size güzel haberler ve bölüm kesidiyle geldim! Önce, nasılsınız, yaz tatiliniz nasıl geçti, ben yokken neler oldu, hayatınız nasıl gidiyor hepsini yazın bakalım da azıcık dertleşelim güzellerim ✨✨
🎭Şimdi de benim haberlerime gelelim;
BOMBA 1: Mortem Küreleri 11 Eylül itibariyle 1.Bölümü ile sizlerle olacak en baştan başlıyoruz her şeye! Yayımdaki beş bölümü kaldırdım çünkü cidden baştan başlamak istiyorum bunun da nedeni artık dördüncü kitabı yarılamış olmam ve sizin temiz bir başlangıç yapmanızı istemem. Bölümlerin ne zaman geleceğiyle ilgili bir bilgilendirme bölümü atacağım beklemede kalın 🖤
BOMBA 2: Yıllardır beklettiğim UDG Özel Bölümü haftaya cumartesi elinizde olacak çünkü sizi gerçekten çok beklettiğimin farkındayım, bölümü yazmayı bitirmek üzereyim diyebiliriz ufak düzeltmeler vs. derken birkaç gün sürer gibi 💚
BOMBA 3: Yeni bir hedefim var, size diyorum ki, 1 aylık bir Challenge yapalım, Ekim'e ulaşmadan UDG 40K'yı görmesin mi? Ailemiz koskocaman olmasın mı biraz daha? 🥺 Ekim'e dek bana yardımcı olun da birazcık ailemiz koskocaman olsun, sizin okumalarınız ve güzel yorumlarınızla bugüne geldik, daha da ilerisini sizinle göreceğiz 💜💜
BOMBA 4: Bir yazma ve yazarlık sayfası açtım aşağıya Instagram-2 kısmına bıraktım, ilgilenenler, yazma taktiklerine ve fikirlere, bir sahne ile ilgili nasıl detaylı yazıma ulaşacağını, kelime sayısını arttırmak isteyenler takip etmeyi unutmasın 💙💙
BOMBA 5: SİZİ ÇOK SEVİYORUM, NE OLURSA OLSUN, NEREYE GİDERSENİZ GİDİN, NE YAPARSANIZ YAPIN ÇOK SEVİYORUM! SİZ DE KENDİNİZİ OLDUĞUNUZ GİBİ KABUL EDİN, OLDUĞUNUZ GİBİ SEVİN VE NE ZAMAN KENDİNİZE KIZACAK OLSANIZ KÜÇÜKLÜĞÜNÜZÜ HAYAL EDİN, O KÜÇÜK ÇOCUĞA DA ÖYLE KIZABİLİR MİYDİNİZ? Sanmıyorum. BU YÜZDEN KENDİNİZİ KOCAMAN SEVİN VE DAHA İYİ BİR DÜNYA UMUDUNDAN VAZGEÇMEYİN KAR TANELERİM!🧡🧡🧡🧡
💟Sizi çok seviyor ve bölüm kesidine uğurluyorum, kocaman öpüldünüz 💖💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💜
Piste çıktığımda çocukların birkaçını görünce onlara el salladım gülümseyerek ve yanlarına kaydım. Hala korkuluklara tutunarak ayakta duruyordu çoğu, bu beni ilk başladığım anlara götürdü. Bu sırada eksik çocuklarda gelince eğitime başladım, onlara buzun üzerinde nasıl ayakta kalacaklarını tek tek gösterdim ve Elif'in elini tutup onu korkuluklardan ayırdım. Kahverengi iki yandan topladığı saçları yüzüne düşüyordu başını eğip ayaklarına bakmaya çalışınca -ki bu beni güldürdü-. "Çok güzel ama ayaklarına bakma, bisiklet sürerken devamlı tekerleklere bakmıyorsun değil mi canım?"
"Abla!" Güliz'in sesiyle başımı kaldırınca onu Meltem'in elini çoktan bırakmış buraya doğru koşarken gördüm sırt çantasıyla. Güliz'e gözlerimle selam verip Elif'i yavaşça kaydırmaya başladığım sırada Meltem,
"Güliz gel, biz patenlerini giyelim anneciğim, ablan rahat çalışsın!" Güliz onun sesini dinleyip giderken eğildiğim yerden kaşlarımı kaldırıp Meltem'e keskin bir bakışa attım, yok bu kadının suyuma gitme çabaları benim sularımı kaynatmakla kalıyordu. Laz damarım boynumda atmaya başlayınca iç çekip başımı çevirdim ve Elif'i korkuluklara yakın bir şekilde bırakıp kaymasını söyleyerek farklı bir çocuk aldım.
Birkaç çocuk daha çalıştırırken Güliz piste dönüne Meltem ödemeyi nereye yapacağını sorunca istemediğimi belirttim onun parasını ve Güliz'in elini tuttum. Bana dün akşam Kerem ile Derin'in kızları bırakmadan önce bağırarak ona Taylor Swift söylemeyi öğrettiklerini büyük bir hevesle anlatırken ona nasıl dengede kalacağını öğrettim ve söylediklerine büyük bir istekle cevap verdim. Üzerinde çilek olan kazağıyla oldukça sevimliydi.
Akşama dek tüm çocuklara ufak ufak alıştırmalar ve öğrettim. Yorgunluktan ve bacaklarımın ağrısından ölüyordum özellikle Reyyan Hoca şehir dışında olduğu için belgeler de bana kalmıştı. Çocuklar sonunda vakitlerini doldurup da gittiğinde yerine profesyoneller geldi ve yarışmaları için çalışmaya başladılar. Kendi ofisime geçip dolaptan aldığım telefonumu masanın üzerine bırakıp gelen faturalara baktım, yarın son gündü, öğlen ödesem iyi olacaktı. Birkaç gelir gider hesabı yapıp, son yatan ücretlerin makbuzlarını düzenleyip dosyaladım ve boynumu çevirdim. Ağrıdan ölüyordum, geriye yaslanıp kahverengi çalışma masamdaki dağınıklığa gözlerimi dikip yüzümü buruşturdum. Oldukça uykum da gelmişti zaten, yavaşça ayağa kalkıp dağınıklığı olduğu gibi bıraktım. Masamın önündeki iki tekli koltuğun arasındaki kahve masasına bıraktığım fincanımdaki kahveye iğrenmiş bir bakış atıp masanın ardındaki pencerenin lacivert perdelerini çektim ve dosyaları alıp soldaki camlı rafa kaldırdım.
Telefonumu ve kulaklığımı çantama atıp patenlerimi omzuma astım, piste gitmem gerekiyordu. Kaykayımı yerden aldım ve üç dört sokak ötede bıraktığım arabaya doğru yürüdüm. Havanın soğumuş olması beni şaşırttı, kış ne zamandır bu kadar erken geliyordu? Birkaç ay öncesine dek sıcaktan kendimizi buzdolabına kilitlemek üzereydik hani. Bunu düşününce şu an ki halimiz oldukça saçmaydı. Gözüme kolumdaki saat çarptı, bir küfür mırıldandım çok geç kalmıştım!
Karşıdan karşıya geçmekiçin yola fırladığım anda duyduğum korna sesiyle başımı çevirdim, gözümü alanfar çığlık atmama neden oldu ancak kendimi aniden yerde bulunca göğüskafesimden fırlayacak gibi atan kalbim sonunda yerinden çıktı.
