Aşkın barut kokan hâli...
UYARI!
→ İncelemekte olduğunuz kitap 16 yaş ve üzeri için uygundur. Olumsuz örnek oluşturabilecek unsurlar içermektedir.
→ Kitaptaki olaylar, mekanlar ve kişiler tamamen hayal ürünüdür.
→ (Ç)alıntı durumunda yasal işlem b...
Başlama tarihinizi buraya ekleyiverin saygıdeğer okuyucularım :)
UYARI!
→İncelemekte olduğunuz kitap 16 yaş ve üzeri için uygundur. Olumsuz örnek oluşturabilecek unsurlar içermektedir.
→ Kitaptaki olaylar, mekanlar ve kişiler tamamen hayal ürünüdür.
✭ Bu kitabın kırk bir bölümü İstiklal Marşı'mızın kırk bir mısrasına ithaf edilmiştir.
Mehmet Akif Ersoy tarafından yazılan İstiklal Marşı, milletimizin Milli Mücadele dönemindeki ruhunu yansıtan bir başyapıttır. Marşın oluşum süreci, ülkenin bağımsızlık ve özgürlük mücadelesiyle iç içe geçmiştir. 1920 yılında Osmanlı İmparatorluğu'nun Sevr Anlaşması ile işgal edilmesi vatanseverlerin bağımsızlık mücadelesini Mustafa Kemal Atatürk önderliğinde başlatmıştır. İstiklal Marşı, bu mücadele ruhunun bir ifadesi olarak doğmuştur.
Hepsine saygı, sevgi ve minnetle...
"AIIah bu miIIete bir daha İstikIaI Marşı yazdırmasın."
-Mehmet Akif ERSOY
•••••••••••••••••••
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☪ 1. BÖLÜM
"Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak!"
NEVA'DAN
Bavullarımı sürükleyerek gelen taksiye doğru ilerlemeye başladım. Gözlerimin önüne düşen saçlarım yüzünden önümü göremediğim kesinlikle doğruydu. Üfleyerek inatçı telleri geriye doğru püskürtmeye çalıştım ama hiçbir işe yaramadı tabi. Sinirlenerek adımlarımı hızlandırdım ve sonunda taksiciye bavullarımı verebildim. Arka koltuğa geçip yerleştikten birkaç saniye sonra taksici amca sürücü koltuğuna yerleşip arabayı sürmeye başlamıştı. Gideceğim adresi şoför amcaya söylerken telefonumun çaldığını fark ederek kimin aradığına baktım hemen. Abim arıyordu. Akıp giden yoldaki bakışlarımı çekerek telefonumu açmak zorunda kaldım.
"Efendim abi?" diye sordum.
"Uçağa bindin mi kardeşim?"
"Uçaktan indim, ne binmesi? Taksideyim şuan. Eve geliyorum. Ayrıca seninle konuşmama kararı aldım." dedim hüzünlü olduğumu gizleme gereği duymayarak.
"İndin mi? Benim niye haberim yok bundan?"
"Bilmem, arayıp sormadığın içindir belki?"
"Kızdın mı sen bana yoksa?" derken bile aslında kızdığımı bildiğini ses tonundan çok rahat çıkarabiliyordum.
