AYRILIK TRENİ

19.BÖLÜM YALANCI

1991

/Esmanın anlatımıyla/

İkimizde duyduklarımızla birbirimize bakıyorduk.  Seher " Esma ne diyor bunlar" dedi. Gözlerimi kapatıp "asıl soru bunu nerden , kimden öğrenmişler" dedim. Yıkıldı yıkılacak bir haldeydim. Geriye doğru sendeliyordum.

Gül Murata "Tahire söyledin mi Esmanın yaptıklarını" dedi. Murat "söyledim" dedi. Bizi göremiyorlardı. Bizde onların yüzünü pek seçemesekte , seslerinden kim olduklarını anlayabiliyorduk.

Gül "ne tepki verdi" dedi. Murat "valla Esma adamın birini yaralamış deyince yüzünü görmen lazımdı. Hele yatmadığı için deyince seninki bembeyaz oldu" dedi. Yalan olan birşeyi gerçek gibi kim anlatmıştı bunlara.

Konuşmaya devam ettiler. Gül kahkaha atıp " desene Tahir Esmanın yaptığı şeye hemen inandı" dedi. Murat "inanmadı. Masaya yığıldı yalan diye bağırdı" dedi. Gülün sesi biraz tedirgin gibiydi. "Nasıl inanmadı" dedi. Tahirim inanmamıştı. O benim böyle biri olmadığımı biliyordu.

Murat "ilk inanmadı. Ama sonra Esmaya sor dedim. Sana Semihin gerçekte kim olduğunu söylemeyen biri bu konuda doğru söylermi bilemedim dedim" bunlar nasıl insandı. Ben birde bu Murata güvenmiştim. Onu arkadaşım dostum sanmıştım. Meğerse kuyumu eşen biriymiş.

Sonrasında söyledikleri ise daha kötüydü. Gül "Tahiri elde etmek için yaptığım plan boşa gidecek diye çok korktum. Sağolsun Şadan teyze elime başka kozlar verdiki. O ikisi artık ne yapsa bir araya gelemez" dedi.

Teyzem dediğim kadın o da bu ikisinden farksızmış. Elbette onada bunun hesabını soracağım. En kısa zamanda evine gidip bunu neden yaptığını öğreneceğim. Yanımda yer almadığı yetmiyor birde beni arkamdan bıçaklıyor.

Sinirle öne doğru atıldım. Tam yanlarına gidecekken Seher kolumdan tuttu. "Esma sakın ol. İlk Tahirle konuşalım" dedi. Başımı sallayıp "hayır gidip ikisinede hesap soracağım" dedim. Seher "öfkeyle kalkıp zararla oturma" dedi. Beni kendine çekip "Esma güzel kardeşim. Onlara hesap sorman neyi değiştirecek. Hadi eve gidelim. Yarın bir yolunu bulup Tahire herşeyi anlat" dedi.

Haklıydı. Onlara hesap sorsam bile olan olmuştu.  Yinede içimdeki öfkeyle gidip Gülü yolmak istiyordum. Aklıma gelen şeyle "Seher Gül plan dedi. Ne planından bahsediyor" dedim.

Seher kolumdan çekti beni yürütmeye başladı. "Hadi eve gidelim. Evde anlatırım sana" dedi. Onlara birşey yapmama izin vermediği için sinirden çıldırıyordum.

Seherle bizim eve geldik. Seheri hemen karşıma aldım. "Anlat hadi" dedim. Seher yerdeki mindere oturdu. Bende hemen yanına çöktüm. Seher "Bak Esma duyduklarından sonra gidip Güle birşey yapayım deme" dedi.

Kendime pek güvenmesemde kafamı salladım. Seher "Tahir senin nişanlandığını öğrenince kendini içkiye verdi. Her gece sarhoş olup kahvehanede sızıyordu. Bütün mahallelide şahitti Tahirin bu durumuna. Bir gece sarhoşken sokakta Güle saldırmış" dedi. Ben hiddetle
" hayır Tahir yapmaz öyle şeyler. Seher bu yalan" dedim. Seher beni sakinleştirip anlatmaya devam etti.

"Valla ben gözümle görmedim. Gülün annesi ve komşular görmüş. Sonrada kahvehaneyi bastı Gülün babası. Namus dediler. Allem edip kallem ettiler. Tahirle Gülü nişanladılar" dedi.

Nefesim ciğerlerime yetmiyordu. Sanki ateş soluyor gibiydim. Başımı hızla sallayıp "sende duydun. Gül plan dedi" dedim. Seher çaresizce " öyle olsada ne fark eder. Bak Tahir onca olandan sonra seni dinlemez bile. Vazgeç Esma vazgeç Tahirden" dedi. Çaresizliğimin verdiği sinirle "ne vazgeçmesi Seher. Dinleyecek , beni dinlemek zorunda" dedim oysaki içim Seherin söylediklerinin doğruluğuyla yanıp kavruluyordu.