İçimdeki Canavar (TAMAMLANDI)

27. Bölüm

Çığlığımla odayı inletmiştim.

"Benedict!"

Yanımda usulca uyuyordu.

"Aman tanrım! Aman tanrım! ben neden burada uyuyorum!?"

Benedict uyanmaya başlamıştı.

Kendimi yataktan atıp yere düştüm ah kalçam!

"Mary?"

Utançtan kıpkırmızı kesilmiştim. Neden buradayım!

"Mary sen neden-"

"Özür dilerim! Ben gerçekten bilmiyorum ah Tanrım! neden burayım bilmiyorum galiba dün içtiğim meyve suyu değildi."

Bana baktı ve bir anda gülmeye başladı.

"Lütfen Benedict gülme çok utanıyorum."

"Sorun değil Mary, endişelenme bu ikimizin arasında bir sır olsun."

"Gerçekten mi?"

"Evet sorun değil. Bende dün sarhoş olmuştum iyi değildim bugün senin sayende iyi hissediyorum beni güldürüyorsun."

''Benedict ben gerçekten özür dilerim senin odana gelip uyumuşum gerçekten farkında değildim ger-''

"Sorun değil Mary özür dilemene gerek yok."

Rahatlamıştım. Neden sürekli onun yanında böyle rezil oluyorum neden!

Benedict yatağın kenarında kalan ceketi alıp üzerime giydirdi.

''Sabah soğuk oluyor dünden kalma kıyafetlerinlesin üşütmeni istemem.''

Ceket onun gibi kokuyordu. Kalbim deli gibi atıyordu. Neden böyle hissediyordum?

''Şey... dün neden üzgündün? birşey mi oldu?''

Bana ifadesizce baktı.

"Dün bizi görmüştün, Glorya benimle tekrar birlikte olmak istediğini söyleyip baskı yapıyordu ve onu son kez reddettim eğer bir defa daha onu görürsem bilemiyorum unutmak istiyorum sadece onu silmek istiyorum Mary."

Yüzü üzgün bir hal almıştıç İçim burkuldu.

Yanına oturdum ve koluna dokundum.

"Merak etme elbet unutacaksın. Bak bana beyaz bir elbise giyip eski nişanlımın nişanına geldim bu çılgınca değil mi?"

Gülmeye başladık.

Kapı bir anda çalmıştı. Benedict beni kendine çekip ve üstümüze yorganı örttü.

Hizmetçi içeri girmişti.

"Günaydın efendim bugün iyi hissediyor musunuz?"

Kafasını biraz yorgandan kaldırıp ''ah evet iyiyim Tommy lütfen çıkar mısın üstüm müsait değil.''

"Efendim benden utanmanıza gerek yok sizin hizmetçinizim."

"Hayır hayır gerçekten kendim hallederim herşeyi teşekkür ederim ama gerçekten uygun değilim."

Yorganın altında hiç iyi değildim. O kadar sıcaklamıştım ki! Hizmetçi çok inatçıydı çık be adam dışarı!

Kalbim alev alev yanıyordu ne zaman çıkacaktı odadan!

Bir süre konuştuktan sonra sonunda odadan çıkmıştı hizmetçi.

Çıkar çıkmaz yorganı kafamdan atmıştım.

Kan ter içine kalmıştım.

"Mary özür dilerim iyi misin?"

"Şey-"

Nefes nefese kalmıştım.

Benedict ayağa kalktı.

"Seni buradan gizlice çıkaracağım merak etme."

Kafamı olur anlamında salladım.

Benedict üstünü çıkarmıştı.

Karın kaslarını görüp kafamı çevirdim.

Kıpkırmızı kesilmiştim. Sophia ile kırmızı kesilmesiyle çok dalga geçmemeliydim bende kırmızının insanlaşmış haline döndüm.

Üstünü giyindikten sonra kapının dışarısını kolaçan etti.

"Mary ben önden etrafa bakacağım sende arkamdan gel."

Dışarı çıktı ve bende kapıdan etrafa bakındım.

Nasıl kendimi bu duruma düşürmüştüm!?

Biraz ilerledikten sonra bana el hareketiyle gelmemi işaret etti. Yavaş adımlarla yanına gittim.

Yavaş yavaş ilerlerken ilerden iki hizmetçi geliyordu. Aceleyle bir odaya girdik.

Fısıltıyla konuşarak:

"Mary sakın bağırma."

Neden öyle söylemişti?

Kafamı yavaşça çevirince Veliaht prensin uyuduğunu gördüm.

Tam bağıracakken Benedict eliyle ağzımı kapatmıştı.