İçimdeki Canavar (TAMAMLANDI)

65.Bölüm

Karşımda Damianı görünce afallamıştım.

Damian koltuktan kalkıp bana yürüdü.

"Neden böyle gözüküyorsun? Ne oldu?"

Ruhsuz bir ifadeyle ona bakıyordum. Ne söyleyeceğimi bilmiyordum.

Beni bir anda kucaklayıp koltuğa taşıdı.

"Ah! Ne yapıyorsun Damian?"

"Neler olduğunu anlatmayacak mısın?"

"Ben..."

Gözlerine bakıyordum. Çok utanç vericiydi. Onun boynuna sarıldım.

"Ben... Ben sana evlilik teklif edicektim. Bu yüzden göl kenarına gittim. Orada hazırlık yaparken dengemi kaybedip suya düştüm."

Geri çekilip ona baktım.

Şaşkın bir ifadeyle bana bakıyordu.

"Peki nasıl kurtuldun?"

Üzerimdeki cekete baktım ve Benedictin olduğu aklıma geldi. Ceketi çıkartıp yere attım.

"Bana biri yardım etti. Sonra buraya geldim."

Yere attığım cekete bakıp, nefes verdi.

"Seni kurtaran kişi galiba senin haz etmediğin biriydi, ceketi yere attığına göre. "

Sinirlenmiştim.

"Evet! Kim oluyorda benimle hala konuşmaya çalışıyor. Oysa bugün çok güzel planlarım vardı. Çok güzel bir şekilde sana evlilik teklif edicektim."

Gülmeye başladı.

"Neden gülüyorsun-"

Yanağıma bir öpücük kondurup bana sarıldı.

"Bana evlilik teklif etmek için böyle şeyler yapman çok tatlıydı. Ama sana bir şey olsa kendimi asla affetmezdim. Bir daha böyle şeyler yapma. Sana evlilik teklif etmesi gereken kişi benim. İşin komik tarafı bende bugün sana evlilik teklifi etmek için organizasyon yapıyordum ama senin buradan gittiğini farkedemedim ve odana geldim. Seni beklerken sen ıslak bir şekilde bana geldin."

Bende gülümsedim.

"Sürpriz işlerini beceremiyorum galiba."

Alnıma bir öpücük kondurarak önümde eğildi.

Cebinden yüzük çıkarmıştı.

"Mary benimle evlenir misin?"

Gülümseyip 'evet' dedim ve ona kocaman sarıldım.

Yüzüğü parmağıma geçirip ellerimi öptü.

"Çok mutlu olacağız."

Kafamı salladım ve yüzüğe baktım.

"Peki düğün ne zaman?"

"Bu hafta resmi bir duyuru yapacağız. Düğünü organize edip krallıklara davetiye yollayacağız."

Annemlere haber vermem gerekiyordu. Benden bir haber yaşıyorlardı. Onlara özel mektup yazmalıyım.

Damian koltuktan kalkıp, üzerimi işaret etti.

"Böyle ıslak kıyafetlerle durursan üşüteceksin."

Utandım ve üzerime baktım. Haklıydı.

"Tamam ben bir banyoya girip, üstümü değiştireceğim. İyi geceler."

"İyi geceler" dedi ve yine beni öptü.

Bugün olaylar kötü başlasada günün sonu güzel bitmişti.