İçimdeki Canavar (TAMAMLANDI)

47. Bölüm

Alnımda ıslaklık hissediyordum. Gözlerimi yavaşça açmıştım. 

Farklı bir odadaydım. Bu yatak oldukça büyük ve yumuşaktı. Kral Damian'ın odasında mıydım?

Dirseklerimden destek alarak doğruldum. Alnımda olan bez yere düştü. Ateşim mi vardı?

Etrafı biraz kolaçan ettim. Etraf biraz karanlıktı, gece olmuştu galiba.

Kafamı sağ tarafıma çevirdiğimde koltukta uzanmış biri yatıyordu. Karanlıktan çok seçemedim yanına gittim.

''Kral!'' ah! sessiz olmalıyım...

Elini alnına dayamış bir şekilde uyuyordu.

Yere çömelip, onu izledim.

Bayıldığım için beni odasına getirmesi tuhaftı. Hizmetçi odasına da götürebilirdi?

''Garip bir adamsınız bay Damian.''

Sert bir yüzü vardı ama uyurken yüzü çok yumuşak ve şevkatli duruyordu. Şu uzun gür kirpikleri, dalgalı koyu saçları cidden hiçbir kadın karşı koyamazdı bu yüze.

Kendimi biraz geri çekip toparladım. Çok kaptırmıştım kendimi.

Elimi alnıma götürdüm ateşime baktım. Ateşim yoktu. 

Gözlerimi Kral Damian'a çevirdim üstünde bir battaniye bile yoktu. Gidip yataktan battaniye alıp üzerine serdim. Yine yatağa gidip yastık aldım. Kafasını kaldırıp yastığı koymaya çalışırken birden üstüne düştüm.

Yüzü çok yakındı nefesini hissediyordum. Kahretsin! nasıl kalkacaktım buradan?

Bir iki denemeyle daha da dibine girmiştim. Beni kollarıyla sarmalamıştı.

Kalbim deli gibi atıyordu. Tam romanlarda olan klişeyi yaşıyordum. Kahretsin!

Saatler geçmişti. Hala yanından kalkamamıştım. Bu roman neden bu klişeleri bana Yaşatıyor? bu romanın bana garezi var.

Bir süre geçtikten sonra daha fazla dayanamayıp, uykuya dalmıştım.