İçimdeki Canavar (TAMAMLANDI)

31. Bölüm

Sabah olmuştu çoktan uyanmam hep uzun sürüyordu.

Yatağın rahatlığı çok hoştu onunla sonsuza kadar olmak istiyordum.

Gözüm pencereye daldı.

Elimi ayağıma götürdüm artık çok acımıyordu.

Ayaklanıp balkona doğru gittim ve dışarı baktım.

Sabah hava çok güzel kokuyordu. Yağmur sonrası nemli toprak kokusu, bu koku anlatılmaz çok seviyordum.

Hafif ürperip içeri geçtim.

Bugün olay istemiyorum. Bir süre kimseyle konuşmayacağım hatta evde kalıp tembellik yapacağım ve annemle babama mektup yazacağım.

Geceliğimi değiştirip üstüme gündelik rahat bir elbise giydim lükse gerek yoktu.

Banyoda elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynada kendime baktım.

Yanağımda hala iz vardı. Nasıl tokat attıysa hala izi geçmedi! ama ben soracağım ona!

Yüzümü kuruttum ve aşağı indim.

Hizmetçiler çoktan kahvaltı hazırlamıştı bile.

Her zaman dakik olmaları mutlu ediyor.

Güzelce kahvaltımı ettim ve etrafta dolanmaya başladım.

Burada kütüphane var mıydı acaba?

Hizmetçilere evde kütüphane olup olmadığını sordum. Bu kadar büyük saray kadar yerde bir kütüphane olmalıydı.

Hizmetçiler bana kütüphaneye kadar eşlik etti ve kendimi kitapların arasında buldum.

Ne kadar güzeldi.

Bir çok romantik kitap vardı.

Bir tanesini alıp okumaya başladım. Yasak aşkın kitabı.

Kitap uygunsuz olduğu için utanıp elimden attım.

Bu kitabın burada işi ne! ne kadar ayıp! yüzüm kızarmıştı.

Aklıma veliaht prensi banyoda gördüğüm zaman geldi. Kafamı salladım iğrenç! o karın kasları...

Hayır! hayır! bu iğrenç ! 

sonra aklıma Benedict geldi onunda karın kasları...

Hayır! Mary! hayır! olmaz ayıp böyle şeyler yapma daha önce hiç ilişkim olmadı biriyle bile çıkmadım! bu kadar şaşırmam normaldi bence aman neyse.

Başka bir kitap alıp okumaya başladım.

Bu daha güzeldi. İki imkansız aşkı konu alıyordu.

Kitap kalın olsada saatlerce okuyup bitirdim kitabı.

Tanrım! harikaydı. Gerçekten inanılmaz bir kitaptı odama götürüp yine okuyacağım.

Oturmaktan sırtım ağrımıştı.

Nasıl oturmuşum ben ya! ayağa kalkıp esnedim ve omuzlarımı gevşettim.

Saat kaç olmuştu çoktan öğlen 1 olmuştu bile. Kitaplara kendimi o kadar kaptırmışım ki zamanın nasıl geçtiğini unuttum.

Kütüphaneden çıkıp salonda dolaşırken bir hizmetçi koşturup bana geldi.

Bir misafirin olduğunu söyledi.

Ben bugün misafir istemiyordum ama! neden herkes geliyor! daha önce hiç misafirim olmazdı neden şimdi!

iç çektim ve misafir odasına yöneldim.