İçimdeki Canavar (TAMAMLANDI)

50. Bölüm

Kısık gözleriyle bana bakarak tekrar sordu.

''Benedict kim?''

Şaşkınca ona bakarken, zorla yutkunmuştum.

''Ben tanımıyorum.'' Dedim.

''Emin misin? gece kollarımda onun ismini sayıklayıp durdun, kötü bir kabus görüyor gibiydin.''

Dona kalmıştım. Onu mu sayıkladım...

''Bilmiyorum ben, hafızam iyi değil bilirsiniz.''

''Peki öyle olsun.'' Dedi ve camdan dışarı baktı.

Endişeliydim. Başka bir şey sayıklamış mıydım acaba?

Ona doğru bakarken gözlerimiz buluştu.

''Çıkabilirsin başka soracağım bir şey yok.'' Dedi.

''Ah... tamam.'' Dedim ve izin isteyerek majestelerinin yanından ayrıldım.

Koridorda ilerlerken rahatlamıştım.

Onun ismini sayıkladığıma inanamıyordum. Lanet olsun onlara!

Bir süre koridorda dolaştıktan sonra bahçeye çıktım.

Bahçede güzelce hava aldım.

İşlerden biraz kaytarmanın zamanı gelmişti.

Güzel çiçeklerle dolu bir bahçe, majestelerini yansıtmıyordu.

Belki kim bilebilir bunu değiştirebilirdim... belki.

Bahçede gezerken şarkı mırıldanmaya başladım. 

Şarkı söylemeyi özlemiştim.

Önceki hayatımda sesim berbattı ama burada, bu masal diyarında sesim çok güzeldi.

Sözlerini kendim uydurduğum bir şeyler söylemeye başladım.

Komik şeylerdi. Gülümseyip söylüyordum.

Dans ettim, şarkı söyledim ve deli gibi eğlendim. Evet yaptım.

Mükemmel eğleniyordum. Bu duyguyu Özlemiştim. Kendimi çimenlere attım.

Gökyüzüne baktım.

Sonra gözüm majestelerinin penceresine kaydı.

Majesteleri oradaydı.

Aman tanrım! beni mi izliyordu?

Ona seslendim 'Majesteleri ben-'

Pencereyi kapattı.

Çimenlerden kalktım ve utana utana saraya geri döndüm kahretsin!

Eğlenemeyecek miyiz arkadaşım? ne izliyorsun beni? hiç mi evinde deli dolu hareketler yapmadın? ah... doğru burası roman... onlar ciddi karakterler.