İçimdeki Canavar (TAMAMLANDI)

53. Bölüm

Damian telaşlı gözleriyle bana bakarken, karşımdaki sarhoş adam boynuma kırık şarap şişesini dayamıştı.

"Yak-yaklaşma! bu fahişeyle hesabım var!"

İğrenç kokusu midemi bulandırıyordu.

Şoka girmiştim ve ne yapacağımı bilmiyordum. Donuk ve ürkek bir şekilde sadece Damian'a bakıyordum.

Herkes uzaktan bize bakıyordu ve aralarında konuşmalar çoğalmıştı. Veliaht Prens bile gelmişti.

Damian kararlı bir şekilde bize doğru yaklaşıyordu.

"Sana yaklaşma dedim!"

Elindeki kırık şişeyi Damian'a doğrulttu, benimde boğazımı sıkıyordu.

Nefesim daralıyordu.

Damian hiç tereddüt etmeden elindeki şişeyi yere atıp beni yanına çekmişti.

Adam bir an afallayınca ona doğrudan saldırıp yere düşürmüştü.

Herşey bir anda olmuştu. İnsanlar şaşkın bakışlar içerisinde izlerken Veliaht Prens yanımıza gelmişti.

"Derhal bu sarhoşu götürün buradan!" diye emir verip "iyi misiniz?" diye sordu.

Anın şokundan hala çıkamamıştım.

Veliaht Prens yüzüme yaklaştı. Tanıdık bir sima görmüş bir şekilde duraksayarak  "afedersiniz leydim siz birine çok benziyorsunuz acaba siz-" elini uzatıp peçemi kaldıracakken,

Damian beni çekti ve Veliaht Prensin yanından uzaklaştırıp "afedersiniz gidiyoruz." dedi ve birlikte dışarıya çıktık.

Elimi tutuyordu.

Damian ile saraydan biraz uzaklaştıktan sonra, biraz duraksayarak bana baktı.

"İyi misin?" diye sordu.

"Şey... Evet iyiyim teşekkür ederim beni kurtardığınız için."

Parmaklarını yüzüme dokundurdu.

"Acıyor mu?"

"Hayır çok değil." Diye cevap verip biraz çekildim. Yüzüne bakamıyordum.

Ceketinin cebinden mendil çıkartıp yüzüme bastırdı ve peçemi çıkardı.

"Artık bunu takmana gerek yok kimse seni tanımayacak."

Telaşlanarak ağzımı kapattım.

"Majesteleri bu-"

"Merak etme herşeyin farkındayım. Sence bir çiban yalanına kanacak biri kral olur muydu? Hadi gidelim. Burası beni yeterince yordu." Dedi ve at arabasına doğru yöneldi.

Peşinden giderek bende arabaya bindim.

Eve gidene kadar hiç konuşmamıştık...

Ona ne söylemem ne açıklamam gerekiyordu bilmiyorum. Baştan beri yalan söylediğimi aslında benim Mary olduğumu biliyor muydu? yoksa yine bir yanlış anlaşılma mı vardı?

Gözlerim pencerenin dışarısını seyrederken içim geçmişti ve uykuya dalmıştım.