İçimdeki Canavar (TAMAMLANDI)

10. Bölüm

Adrian adamları alıp askerlere teslim etmişti. Kızlar ağlayarak teşekkür ediyordu bize.

Askerler kızları alıp arabaya bindirmişti. Kötü adamları da diğer at arabasının içine bindirmişlerdi.

Adrian askerleri uğurladıktan sonra bana döndü ve kafasını eğdi.

''Teşekkür ederim prenses sizin sayenizde yakalayabildim tekrar teşekkürler iyi akşamlar dilerim.''

Gülümsedim ve el salladım.

''Önemli değil iyi geceler şövalye''

Oda gülümseyip el salladı ve birbirimizi uğurlayıp uyumaya gittim.

Gizli gizli balkondan tırmanıp odama çıktım. Çıkmak inmekten daha kolaymış.

Derin bir nefes aldım ayaklarım batmıştı. Banyoya gidip ayaklarımı yıkadım ve üstümü değiştirdim.

Çok yorulmuştum gerçekten iyi bir uykuyu hakettim.

Yatağıma yönelip uykuya daldım.

Rüya görüyordum.

Mary ve Diablo karşılıklı oturup konuşuyorlardı. Yanlarına gittim ve onları izlemeye başladım beni göremiyorlardı.

Mary ağlayarak şunları söyledi : 

''Prensim lütfen o kadını aramıza sokmayın ! benim kalbim parçalanıyor , boğuluyorum anlasanıza ! nefes alamıyorum onunla sizi yanyana görünce...''

''Mary sana en başından beri seni sevmediğimi söylüyorum. Bana yapışmayı bırak ! ben Sophia'yı seviyorum ve her daim onu seveceğim.''

Mary öfkeyle masada ki çay fincanlarını yere fırlattı.

''Diablo ! çocukluğumuzdan beri nişanlıyız ! hiç mi bana karşı birşey hissetmedin ! neden ? neden beni hiç sevmedin ? ben sana ne yaptım !?''

Diablo yere düşen fincanlara ve Mary'e bakıyordu. Oldukça soğuk ve donuk gözlerle onu izledi. 

''Bu tavırların beni iğrendiriyor. Senin gibi bir kadına kim tahammül edebilir ki ? seni kim sevebilir ki dünya da ?''

Mary şoka girmişti ve haykırarak ağlamaya başladı. O kadar çok ağlamıştı ki yorgunluktan yere yığılmıştı.

''İlgi meraklısı...''

Diablo Mary'i görmezden gelerek kapıdan dışarı çıktı ve içeriye hizmetçiler girip Mary'i kaldırıp koltuğa yatırmışlardı.

Mary baygınken bile ağlamaya devam ediyordu.

Ne kadar zalim biri ! iğreniyorum senden Diablo !

Yüzüme değen güneş ışığıyla gözlerim açılmaya başlamıştı.

Bu da ne yastığım , yüzüm sırılsıklamdı. Gözlerim çok acıyordu. 

Gerçekten ağlamışım. 

Ah... güzel Mary... merak etme artık eskisi gibi olmayacağız. Sen artık mutlusun o şarlatan için bir daha ağlamayacaksın yemin ederim.