İçimdeki Canavar (TAMAMLANDI)

69.Bölüm

Bir sabah, Damian ile bahçede kahvaltı yaparken, saraya bir haberci geldi. Haberci, karşı krallıktan bir heyetin geldiğini bildirdi. İçimde garip bir his uyandı. Kalbim hızla atmaya başladı, çünkü bu ziyaretçilerin annem ve babam olduğunu anladım. Damian'a, "Aileme evlendiğimi söylemedim... Hatta buraya gelişimi bile onlardan gizledim," dedim mahcup bir şekilde.

Damian, güven verici bir bakışla elimi tuttu. "Onlara her şeyi anlatma zamanı geldi," dedi. Bu düşünce beni biraz ürkütse de artık doğruları anlatmam gerektiğini biliyordum. Damian'la birlikte, ailemi karşılamaya gittik. Uzun zamandır görmediğim annemi ve babamı karşımdaki şaşkınlık, hayal kırıklığı ve öfke dolu ifadeleriyle görmek içimi burktu.

Annem, sert bir ses tonuyla, "Mary, bir gün ortadan kayboldun, hiçbir şey söylemeden bizi arkanıza bıraktın ve şimdi evlenmişsin!" dedi, gözleri dolmuştu. Babam ise, "Mary, bizimle neden paylaşmadın? Seni endişeyle aradık, nerede olduğunu bilmek istedik," dedi daha sakin bir tonla ama yüzünde üzüntü okunuyordu.

Başımı eğerek derin bir nefes aldım, cesaretimi toplayarak onlara döndüm. "Anne, baba... Evet, haber vermeden buraya geldim ve Damian'la evlendim. O dönemde kendimi kaybolmuş hissediyordum, Damian'ın yanına sığınarak kendimi buldum. O yüzden size haber veremedim, ama artık çok mutluyum. Umarım bir gün Damian'ı tanıyıp onu seversiniz," dedim.

Damian, başını hafifçe eğerek selam verdi. "Mary'yi seviyorum ve ona her zaman destek olacağım. Onun güvenini kazanmak ve yanında olmak benim için bir onur," dedi samimi ve kararlı bir sesle.

Annem ve babam, Damian'ın içten sözleriyle biraz yumuşadı. Babam, Damian'a bakarak, "Kızımızı sevdiğini görmek içimizi bir nebze rahatlatıyor. Onun mutluluğu bizim için her şeyden önemli," dedi. Ardından, bana dönerek ekledi, "Yine de böyle önemli bir durumu bizden saklaman bizi üzdü, Mary."

Annem gözyaşlarını tutamadan yanıma gelip sarıldı. "Mary, senin mutlu olduğunu görmek her şeye değer. Ama keşke bize baştan her şeyi anlatsaydın... Şimdi buradayız ve seni desteklemeye geldik," dedi.

Onların sıcak ve affedici sözleri içimi büyük bir huzurla doldurdu. Damian da içten bir şekilde gülümseyerek aileme sarıldı. O an, geçmişteki tüm kırgınlıklar ve yanlış anlaşılmalar silinip gitmiş gibiydi. Annem ve babamla, Damian'ın krallığında yeni bir başlangıç yapıyorduk. Artık sadece bir kraliçe değil, ailemin yanındaki bir kız evlat olarak hayatıma devam edecektim.

Annem ve babam bizimle birlikte kalmaya başladılar ve bu süreçte krallığa çok katkı sağladılar. Kendi kültürlerinden ve deneyimlerinden yararlanarak, Damian'la beraber halkımız için yeni projeler geliştirmemize yardımcı oldular. Damian ve benim, halkla daha yakın bağlar kurmamıza katkıda bulundular.

Artık ailemiz tamamlanmıştı. Damian, annem ve babamla huzurlu bir şekilde, her günümüzü değerli kılarak yaşamımıza devam ettik. Bu yeni hayatımızda bir arada olmanın verdiği güçle, hem krallığımızı hem de aile bağlarımızı koruyarak her türlü zorluğu aşacağımıza inanıyorduk.