İçimdeki Canavar (TAMAMLANDI)

54. Bölüm

...
Hafif bir titremeyle uyanmıştım.
Damian beni dürterek geldiğimizi söylemişti.

Hala uyku sersemiydim. Damian arabadan inmişti. Kahya bizi dışarıda karşılamak için bekliyordu.

Ayağımı at arabasının merdivenine koymuştum. Diğer ayağımı farketmeden boşluğa atmıştım.

Kendimi yerde bulacakken, Damian beni tutmuştu.

Gözlerimiz bir araya gelmişti.
Kalbim deli gibi çarpmıştı.

Ne kadar güzel gözleri var...

Damian ifadesini kaçırıp, beni kendinden uzaklaştırdı ve önden yürüdü.

Kahya 'iyi miyim, diye sorunca ona dönüp' iyiyim' dedim ve bende içeri girdim.

Bugün çok olaylı bir gün olmuştu.

Odama geçince, geceliğimi giymiştim. Yanağıma hizmetçilerin verdiği özel merhemi sürecekken, kapım tıklatılmıştı.

"Kimsiniz?"

Şaşırmıştım. Hizmetçi mi gelmişti?

İçeriye Damian girdi.

"Majesteleri bir şey mi oldu?"

Bana doğru yaklaşmıştı.

"Majesteleri ne oldu?"

Elimdeki merheme bakıp, onu elimden aldı.

"Majesteleri ne yapı-"

"Bugün diğer günlere kıyasla daha fazla soru soruyorsun."

Merhemi parmaklarına alıp hafifçe yanağıma dokundurdu.

"ahh..."

"Acıdı mı?"

"Biraz sızlıyor."

Merhemi sürdüğü yere üflemeye başladı.

Tanrım! Çok yakın!

Ne oluyor anlamıyorum. Kalbim deli gibi çarpıyor, sankiyok olacak gibi hissediyorum.

Kendimi biraz çekip ondan uzaklaştım.

Kalbim patlayacaktı.

"Bitti. Yara izi kalmayacak merak etme."

"Teşekkür ederim ama bunu yapmanıza gerek yoktu. Gecenin bir vakti... Hoş değil. Yanlış anlayacaklar... lütfen hızlıca gidin."

Yüzüm pancar gibi kızarmıştı. Dönüp bakamıyordum bile ona.

"Mary."

Gözlerim kocaman açılmıştı.

Bana kendi ismimle seslenmişti.

Dönüp ona baktım.

"Majesteleri bu-"

"Bir şey söylemene gerek yok."

"Ama siz-"

"Lütfen biraz sessizlik."

Bir anda bana tutunarak yatağa düştü.

"Majesteleri!"

Uyuya kalmıştı.