İçimdeki Canavar (TAMAMLANDI)

62. Bölüm

...
Gözlerim yüzükle bakışıyordu.
Donup kalmıştım bu olay karşısında.
Evlenme teklifi almıştım...

Evlenme...

Dudaklarımı hafifçe araladım.

"Şey ben..."

Damian karşımda tatlı tebessümüyle bekliyordu.

"Hayır galiba ben düşüneceğim."

Eteğimi toplayıp hızlıca sandalyeden kalktım ve salondan kaçtım.

"Aman tanrım! Mary? Sen ne yapıyorsun?"

İç sesimle savaşmaya başladım.

"Neden hayır dedim? evlenmeyi beklemiyor muydum? Tanrım neyim var benim! "

Solumdaki melek bana 'sadece aptal' olduğumu söyleyip kafasını salladı.

Odama kapadım kendimi.

"Çok utandım!"

Göğsümü sakinleştirmeye çalıştım. Kalbim deli gibi çarpıyordu.

Kapının dibine oturdum. Alnımı dizlerimin üstüne dayadım.

"Çok mu ani oldu?"

Ne yapacaktım? Hangi akla hizmet reddettim? İntikam almayacak mıydım? Çok mu duygusal davrandım. Regl mi olacağım acaba?

Düşünce bulutlarımı kapının tıklama sesi dağıtmıştı.

"Mary?"

Bu Damian!

Hayır! çok utanıyorum onunla konuşamam.

"Kapıyı açar mısın?"

Biraz düşündükten sonra yüzümü yerden kaldırmadan kapıyı yavaşça açtım.

"Damian ben-"

Bir anda kendimi onun kollarında buldum.

Bana sıkıca sarılmıştı.

"Seni çok şaşırtmış olmalıyım."

Kalbim deli gibi atıyordu. Bu his aşk mıydı?

"Damian ben özür dilerim sadece bilmiyorum... Panik yaptım."

"Sorun değil."

Ona sarılmak beni sakinleştirmişti. Güzel erkeksi kokusu beni cezbediyordu.

Onun kollarında olmak beni rahatlamıştı.

Damian yavaşça yanağıma minik bir öpücük kondurmuştu.

Kalbim kaç atıyor bilmiyorum ama ölmüş olabilirim.

Biraz kendimi uzaklaştırdım.

"Damian ben özür dilerim. Seni reddetmek istememiştim. Bana biraz vakit tanır mısın akşama kadar."

Diğer yanağıma da öpücük kondurunca gülümseyip "tabii" demişti.

Odadan çıkarken arkasından baka kaldım.

Aman Tanrım! onunla gerçekten evlenmeliyim.