ေမာင့္ ေယာက်ာ္း(မောင့် ယောက်ျား)

Part(1)

ခင္ဗ်ားတို႔သိၾကမွာပါ ခ်စ္တိုင္းလည္းမညား ညားတိုင္းလည္းမခ်စ္ဆိုတဲ့စကားပံုကို သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ခ်စ္လားမခ်စ္လားစဥ္းစား ဖို႔ေတာင္ မလုပ္လိုက္ရဘဲ ညားသြားရတဲ့အေျခအေနမို႔ သူေရာကြၽန္ေတာ္ေရာ အဲကိစၥကို ေခါင္းထဲေတာင္မ႐ွိတဲ့အေျခအေနပါပဲ

ကြၽန္ေတာ့္ ဘဝမွာ ဘယ္သူ႔ကိုမွဒူးမေထာက္ခဲ့ဖူးေတာ့ ဒူးေထာက္ရတာဘယ္လိုလဲ ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး မသိတကာ့မသိဆံုးကေတာ့ ဘယ္လိုခ်စ္ရမလဲဆိုတာပဲ လံုးဝအေတြးထဲမ႐ွိခဲ့တာပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္

ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်ဳပ္ကိုင္လာမယ့္ႀကိဳးေတြကိုကြၽန္ေတာ္ အမုန္းဆံုးပဲ ေမြးကတည္းက အေႏွာင္အဖြဲ့ဆိုတာမသက္ဆိုင္တဲ့ အရာမိုလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ည္ထားမယ့္တိုင္နဲ႔ ေဝးေဝးမွာေနခ်င္တာ ကြၽန္ေတာ့္အျပစ္မွမဟုတ္ဘဲ..

.................. .............. ..................... .....

ေတာေတြ ေတာင္ေတြ သစ္ေတာေတြၾကားထဲ ကလမ္းသြယ္ေလးအတိုင္း ျဖတ္ေမာင္းလာတဲ့ ကားနက္ႀကီး ဆယ္စီး
လမ္းက က်ဥ္းေသာ္လည္း ေသျခာခင္းထားသည့္ လမ္းေတြမို႔ အဖုအထစ္မ႐ွိ ေျပျပစ္ေနသည္ အဆင္းအတက္အေကြ႔အေကာက္ ေတြက အေတာ္ကို မ်ားသည့္အျပင္ ဆင္တူလမ္းသြယ္ေလးေတြကလည္းေပါလွေသာေၾကာင့္ မကြၽမ္းက်င္သူအဖို႔ လမ္းမွားမည္ဆိုတာ ေသျခာေပါက္ပင္

ကားနက္ႀကီးမ်ားကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနေတြက သူတို႔ႏွင့္ မစိမ္းသက္သည့္ဟန္မို႔ ဦးတည္ရာကို ခပ္မွန္မွန္ေမာင္းႏွင္ေနၾကသည္။ နာရီဝက္ေလာက္အၾကာတြင္ေတာ့ သစ္ပင္ႀကီးေတြအံု႔ဆိုင္းေနၿပီး အေပၚသို႔လွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္၍မျမင္ႏိုင္ေသာ ျမင့္မားတဲ့ ေတာင္ေပၚ တြင္ ေတြ႔လိုက္ရေသာ နန္းေတာ္တမ်ွ အေဆာက္အဦးႀကီး

ေပၚတီေ႐ွ႕တြင္ ပထမကား ကမရပ္တန္႔ဘဲ အနည္းငယ္ ေက်ာ္ေမာင္းလိုက္ကာ ဒုတိယ ကားအလွည့္တြင္ ရပ္တန္႔သြားေလသည္။ အသီးသီးဆင္းလာၾကသည့္ အနက္ေရာင္suit ျဖင့္ ခပ္သန္႔သန္႔လူမ်ားကစနစ္တက် စီရပ္လိုက္ကာ သူတို႔အထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ဟန္တူသည့္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ လူကဒုတိယေျမာက္ကားတံခါး ကိုဖြင့္လိုက္သည္။