ေမာင့္ ေယာက်ာ္း(မောင့် ယောက်ျား)

Part-(31.2)

ကြၽန္ေတာ္တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ေမာင့္ကိုေျပာျပခ်င္ခဲ့ တာေပါ့
မျမင္ရတဲ့ အခ်စ္ေတြက သိပ္ကို ခမ္းနားႀကီးက်ယ္ေၾကာင္း
လွပေၾကာင္းေတြကို

လက္ေတြ႔ သမားေလးကမယံုႏိုင္လို႔ သက္ေသေတြ ျပခိုင္းတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားမွာ ေမာင့္ကို ခ်စ္ေၾကာင္းစာလံုးလွလွ ေလးေတြေရးျခစ္ၿပီး
သက္ေသျပခ်င္မိတဲ့ အထိ သူေမာင့္ကို သိပ္ခ်စ္တာပါ

ေမာင္အိပ္ေနၿပီဆိုတာ ေသခ်ာ သေလာက္႐ွိခ်ိန္မွ ရင္ခြင္ထဲမွ အသာအယာ႐ုန္းထြက္မိသည္။
ဒါေတာင္ ေမာင့္မ်က္ခံုးေတြက အလိုမက်သလို တြန္႔ခ်ိဳးလာသည္ေၾကာင့္ မႏိုးလာေစေရးအတြက္ ေမာင့္ပခံုးကို အသာအယာ ပုတ္ေပးမိသည္။
အိပ္ယာထက္မွ ေမာင့္ကို သူအခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့မိသည္။

သိပ္မာေက်ာသည့္ သူ သိပ္မာနႀကီးတဲ့သူ တစ္ေလာကလံုးကို တင္စီးႏိုင္သည့္သူက ေမာင့္အေ႐ွ႕ေရာက္တိုင္း အျမဲတမ္းအားနည္း သြားရတတ္သည္။
ျဖစ္ႏိုင္မည္ဆို သူသည္ကေလးေလးကို အႏွီးထုပ္ထဲက နီတာရဲေလးဘဝက မႀကီးလာေစခ်င္ခဲ့
ဒါမွ ေမာင္က အရင္တုန္းကလို သူ႔မ်က္စိေအာက္မွာပဲ ႐ွိေနမွာ
သူသြားေလရာကို ေပြ႔ခ်ီေခၚသြားလို႔ရမွာ

ငယ္ရြယ္ေသးတဲ့ မႏူးမနပ္အခ်ိန္ေတြ ကစၿပီ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ လက္႐ွိအရြယ္အထိ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ ၿပီး သူသည္ကေလးကို ေလာဘေတြတက္ၿပီးရင္းတက္ခဲ့ရတာ
ခ်စ္လြန္းလို႔ပါဆိုသည့္ အေမးမ႐ွိခဲ့သည့္ အေျဖေတြကသူတစ္ဦးတည္းၾကားရရံု ရင္ထဲမွာ ထပ္ကာထပ္ကာ ပဲ့တင္ထပ္ေနခဲ့သည္။

ေမာင့္ပါးျပင္ထက္ အသာအယာ ဖိကပ္နမ္း႐ိႈက္လိုက္ၿပီး

"ငါဘာလုပ္ရမလဲ ေမာင္ ငါအရမ္းပင္ပန္းေနၿပီ
ငါ့ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈ က ထပ္ခါထပ္ခါ မင္းျဖစ္ေနခဲ့တာေတာင္မွ
မင္းရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈက ဘာျဖစ္လို ငါ မျဖစ္ရေသးတာလဲ"

နာက်င္ရပါသည္ ေဝဒနာက အေတာ္ေလးဆိုးဆိုးဝါးဝါး
သည္လူဆိုးေလး အနားမွာ ေနရတဲ့ အခ်ိန္ဆို ပို၍ ေဝဒနာ တက္ေနသေယာင္
အနက္ေရာင္ ေစာင္ႀကီးကို ေမာင့္ရင္ဘတ္နားအထိ လႊမ္းျခံဳေပးခဲ့ၿပီး လသာေဆာင္ ဘက္ထြက္လာခဲ့ လိုက္သည္။