အခန္းထဲ ျပန္လာခဲ့ခ်ိန္တြင္ ပထမဦးဆံုး ဦးတည္မိတာက စာၾကည့္စားပြဲဆီသို႔
အရင္ဆံုး ဖုန္းအေဟာင္းေလးကို power ဖြင့္လိုက္ သည္။
ေမာင့္ရဲ႕ ဖုန္းအေဟာင္းေလးထဲမွာ စိတ္ဝင္စားစရာေတြဘယ္ေလာက္႐ွိလို႔မ်ား ေမာင္က အခုခ်ိန္ထိ သိမ္းဆည္း ထားခဲ့တာလဲ သူသိခ်င္လွသည္။
Power ပြင့္သြားသည္ႏွင့္ ဖုန္းသည္ lock ခတ္ထားတာမို႔သူ အၾကပ္႐ိုက္သြားရသည္။
အမ်ိဳးမ်ိဳး ေသာ ရက္ေတြကို ႀကိဳးစား ႐ိုက္ၾကည့္ပါေသာ္လည္း ဖုန္းသည္ ပြင့္မလာခဲ့
နာရီဝက္ တစ္နာရီေလာက္ခန္႔ စဥ္းစားရၾကပ္ေနခဲ့ တာမို႔ သူ႔နည္း သူ႔ဟန္ႏွင့္ Lock ကို ဖ်က္ဖို္ ့ႀကိဳးစားလိုက္ကာ laptop ကို လွမ္းယူလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ Jimin ေခါင္းထဲ လက္ကနဲ ေပၚလာသည့္ နံပတ္တစ္ခုက ဖုန္း screen ေပၚမွာ ႀကိဳးစား ၾကည့္ဖို႔ သူ႔ကို တြန္းအား ေပးေနခဲ့သည္။
႐ိုက္ႏွိပ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ပြင့္က်သြားသည့္ဖုန္းေၾကာင့္ Jimin အသက္ကို မနည္းဝေအာင္႐ွဴ လိုက္ရသည္အထိ
"မျဖစ္ႏိုင္တာ ဒါေပမယ္ ့ ျဖစ္လည္း ျဖစ္ေနတယ္"
131995
ေမာင္က သူ႔ကို ႐ူးေအာင္ လုပ္ေနတာပဲ
ေမာင့္ဖုန္းထဲမွာ သီခ်င္းေတြမ႐ွိခဲ့
ေမာင့္ဖုန္းရဲ႕ Audioမွာ အထက္တန္း တက္ခ်ိန္သူစာျပန္႐ွင္းျပခဲ့တဲ့ အသံ ေတြကသာ ႀကီးစိုးေနခဲ့သည္။
မရိပ္မိခဲ့တာ ႏွစ္ေတြ ၾကာသည္အထိ သူဘာျဖစ္လို နေမာ္နမဲ့ ႏိုင္ခဲ့ရတာလဲ လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္မိသည္။
ဖုန္း gallery ဆီကူးမိေတာ့ ေတြ႔လိုက္ရသည့္ ပံုရိပ္ေတြသည္ ေထာင္ခ်ီေနခဲ့သည္။
ေမာင့္ပံုရိပ္ေတြေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါ
အမ်ိဳးစံုေသာ အဝတ္အစားေတြသာ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ေက်ာျပင္ လွလွေလးက ေတာ့ မေျပာင္းမလဲ
"ဟင္...ေမာင့္မွာ ဒီပံုေလး ႐ွိေသးတာကိုး"
အထက္တန္း ေအာင္လို႔ သူေက်ာင္းဆင္းတဲ့ေနမွာ coat ဝါဝါေလးႏွင့္ ႐ိုက္ထားသည့္ ပံုရိပ္ေလးက ဖုန္းထဲမွာ သူ႔မ်က္ႏွာ တည့္တည့္ မွ ႐ိုက္ထားသည့္ ႐ွားပါး ပံုေလး တစ္ပံု
YOU ARE READING
ေမာင့္ ေယာက်ာ္း(မောင့် ယောက်ျား)
FanfictionJk- က်ဳပ္က ဒူးမေထာက္တတ္ဘူး အခ်စ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္အတြက္ဆို ပိုဆိုးေသး Jm- အခ်စ္က ငါ့အတြက္ တန္ဖိုးႀကီးတယ္ Jk- က်ဳပ္က အရာအားလံုးရဲ႕ အထက္မွာ ေနရတာႀကိဳက္တယ္ Jm-ငါက အရာအားလံုးနဲ႔ လိုက္ေလ်ွာညီေထြ ေနရတာသေဘာက်တယ္ Jk-က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကိုမခ်စ္ဘူး Jm- ေလလံုးထြားလိုက...
