"ေဒါက္...ေဒါက္....ေဒါက္"
နားထဲသို႔ ျဖတ္ဝင္လာသည့္ တံခါးေခါက္သံ က ေလးလံေနတဲ့ မ်က္ခြံေတြကို အားျပဳဖြင့္ဖို႔အတြက္ အသိစိတ္တို႔ ဝင္လာေစသည္။
ေနာက္က်ိေနေသာ ေခါင္းကို လက္နဲ႔ ဖိဆုပ္လိုက္ၿပီး မ်က္ဝန္းေတြကို အားျပဳဖြင့္လိုက္ကာ
"ဝင္လာခဲ့"
နက္ျပာေရာင္ suit ကို ေသ သပ္စြာဝတ္ဆင္ထား တဲ့ Hoseok က ကုတင္နားမွာလာရပ္သည္။
"ဘာကိစၥ ႐ွိလို့
လဲ Hoseok"
"ဒီေန႔ မဂၤလာပြဲ သြားရပါမယ္"
ဟုတ္သားပဲ...
သတိႀကီးတဲ့ သူက ဘာျဖစ္လို႔ ဒါကို ေမ့ေနရတာလဲ
သူ႔လိုလူမ်ိဳးကို ေခတၱခဏ ေဝဝါးသြားေစရတာက ဘာ့ေၾကာင့္လဲ
ခုတင္ကို ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ မွီရင္း ဗလာက်င္းေနတဲ့ ခနၶာကိုယ္အား ခါးစပ္အထိ ေစာင္ကို ဆြဲျခံဳထားသည္မွာ သူအိပ္ေနက်ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ တစ္ခုပဲ မဟုတ္လား
မ်က္ဝန္းေတြကို ေမွးမွိတ္လိုက္ၿပီး ႐ႈတ္ေထြးေနာက္က်ိေနတဲ့ ေခါင္းကို အဆင္မေျပသည့္ ၾကားမွ အလုပ္ေပးလိုက္သည္။
"Hoseok ညက မင္းငါ့ အခန္းထဲ လာေသးလား"
"ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ေကာင္ေလးေတြက
သခင္ေလး အဆင္ေျပေနတယ္ တစ္ခုခု မေျပာဘူးဆိုတာနဲ႔
တံခါးဝအထိပဲ ခဏလာစစ္ေဆး ျဖစ္ပါတယ္"
ဝိုးတဝါး ပံုရိပ္ေတြက အစီအရီ ေခါင္းထဲေရာက္လာၾကကာ ခနၶာကိုယ္ သည္ႏံုးခ်ိေနသေယာင္
"ငါ ညက ေဆးခပ္ခံရတယ္"
ေျပာေျပာဆိုဆို စိတ္ျမန္လက္ျမန္႐ွိလွတဲ့ သခင္ေလးက ေစာင္ကို ဆြဲလွန္ပစ္လိုက္ျပီး သူ႔ကိုယ္သူ ဆန္႔စစ္ေနတာမို႔ Hoseok မ်က္ႏွာလႊဲသြားသည္။
စိုးရိမ္မိတာမွန္ေသာ္လည္း မနက္ေစာေစာ စီးစီး တုတ္ျပ ဓားျပေနတာကိုေတာ့ Hoseok မၾကည့္ႏိုင္ပါ
သခင္ေလးက စူးစမ္းလို႔ ဝသြားဟန္႐ွိမွ ေစာင္ကို ျပန္ပတ္လိုက္ၿပီး အခန္းပတ္ပတ္လည္ကို ထပ္စူးစမ္းေနျပန္သည္။
"Hotel အဝင္အထြက္ ေတြကို အကုန္စစ္ေပး Hoseok
ၿပီးေတာ့ မေန႔က ငါ့ကို ခိုးေၾကာင္ ခိုးဝွက္ နဲ႔ ကြယ္ရာက လက္သီးျပေနတဲ့ အေကာင္ကိုလည္း ငါသိမွရမယ္"
YOU ARE READING
ေမာင့္ ေယာက်ာ္း(မောင့် ယောက်ျား)
FanfictionJk- က်ဳပ္က ဒူးမေထာက္တတ္ဘူး အခ်စ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္အတြက္ဆို ပိုဆိုးေသး Jm- အခ်စ္က ငါ့အတြက္ တန္ဖိုးႀကီးတယ္ Jk- က်ဳပ္က အရာအားလံုးရဲ႕ အထက္မွာ ေနရတာႀကိဳက္တယ္ Jm-ငါက အရာအားလံုးနဲ႔ လိုက္ေလ်ွာညီေထြ ေနရတာသေဘာက်တယ္ Jk-က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကိုမခ်စ္ဘူး Jm- ေလလံုးထြားလိုက...
