Σαν καλοκαίρι

46. Μια ομάδα

Το εργοστάσιο ήταν ένα τεράστιο άδειο κουτί σε κατάλευκο χρώμα λες και ήταν καλυμμένο με κατάλευκο ασβέστη. Μύριζε ολοκαίνουριο, σαν βερνίκι και τσιμέντο, ενώ σε πολλά σημεία διέκρινε τα σίδερα που το συγκρατούσαν.

Περπατούσα ανάλαφρα, σαν να πετούσα. Ήμουν τόσο χαρούμενη που επιτέλους κάτι πήγαινε τόσο καλά και ήμουν περήφανη για τον εαυτό μου, κατάφερνα κάτι.

Η δουλειά μου θα είναι κυρίως να παρακολουθώ και να μαθαίνω από μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου, όπως είναι ο Παπαναστασίου.

Από την μελέτη, την κατασκευή μέχρι την εγκατάσταση, θα στήναμε το εργοστάσιο επεξεργασίας μαστίχας από την αρχή ως το τέλος, και θα ήμουν αναπόσπαστο κομμάτι αυτού.

Η μέρα σήμερα ήταν ηλιόλουστη, αντικατοπτρίζοντας πλήρως της διάθεση μου. Έφτασα με το χάρτινο ποτηράκι του καφέ μου στο χέρι, ντυμένη με ένα άνετο τζιν και έτοιμη για δουλειά.

<<Επ, καλώς την κυρία της ομάδας!>>με καλωσόρισε ο κύριος Παπαναστασίου.

Ο κύριος Βαγγέλης Παπαναστασίου, ήταν Χιώτης που έμενε μόνιμα στην Αμερική, αλλά όποτε έβρισκε ευκαιρία ερχόταν στον τόπο του, και φυσικά δεν έλειπε ολόκληρα τα καλοκαίρια. Αποφάσισε φέτος να κάνει επένδυση ανοίγοντας ένα εργοστάσιο μαστίχας και να προωθήσει τα προϊόντα στην αγορά της Αμερικής.

Φυσικά είχε πάρει τα καλύτερα ονόματα, αλλά όντας παλιοί συμμαθητές με τον πατέρα μου, όταν του είπε ότι ψάχνομαι για την πρακτική μου, έκανε την πρόταση να βοηθήσει μετά χαράς.

Δε θα έχανα αυτή την ευκαιρία. Θα ήμουν στο νησί μου και θα μάθαινα τόσα πολλά μέσα σε μόλις λίγους μήνες.

Ξεκινήσαμε με μια μικρή ξενάγηση στον χώρο και έπειτα όπως με ενημέρωσε ο κύριος Βαγγέλης, θα γνωριζόμασταν με όλη την ομάδα που συμπληρώνονταν σιγά σιγά, μέρα με τη μέρα.

Ο κύριος Παπαναστασίου εκτός από το συνεργείο με το οποίο συνεργαζόταν ως πολιτικός μηχανικός και έφερε από την Αμερική είχε επιλέξει και πολλούς ντόπιους και όλο το νησί τον ευγνωμονούσε για αυτό. Λόγια και κουτσομπολιά της κυρά-Δήμητρας αυτά.

<<Λοιπόν Δημητρούλα όπως καταλαβαίνεις είμαστε εδώ για να φτιάξουμε κάτι μεγάλο, με όλη την αγάπη για τον τόπο μας και είμαι σίγουρος πως θα πάει άψογα.>>η ελπιδοφόρα και σίγουρη φωνή του δεν μπορούσε να μη σου μεταδώσει την σιγουριά πως πράγματι ήσουν μέρος κάτι μεγάλου και σημαντικού.