Σαν καλοκαίρι

9.Ένα μπάνιο είναι μόνο!

Δήμητρα

Δεν φταίει κανένας άλλος, μόνο εγώ! Εγώ η εντελώς ηλίθια που κάθομαι και ξεφτιλίζομαι μονίμως για να του τραβήξω την προσοχή και το μόνο που καταφέρνω είναι να γίνομαι κάθε μέρα και χειρότερα.

Τι τους ήθελα τους χορούς και το υποτιθέμενο φλερτ; Όχι απλώς με απέρριψε διευκρινίζοντας μου για ακόμη μια φορά πόσο φιλαράκια είμαστε, αλλά έδειξε να ξαφνιάζεται και ανεπανόρθωτα. Απλώς γελοιοποιούμαι, είμαι η μικρή του αδερφή και τίποτα παραπάνω, πρέπει να το πάρω απόφαση.

Αυτά δεν είναι για μένα, οπότε καλό είναι να αποδεχτώ την μοίρα μου και να αφήσω την ζωή να κυλήσει ήρεμα, να βρω κάποιον άλλον που θα υπάρχουν αμοιβαία συναισθήματα, όχι να τρέχω συνέχεια πίσω από τον Ανδρέα.

Και τι κατάλαβα; Μου γύρισε πίσω με την Αντιγόνη. Την Αντιγόνη! Δηλαδή όλο το σκηνικό πέρασε και δεν ακούμπησε, άκουσα την διάλεξη μου περί φιλίας και απλά κατέστρεψα την διάθεση και την βραδιά μου.

Ευτυχώς που είχα και την Μυρτώ να ακούσει λίγο τον πόνο μου, γιατί δεν ήξερα τι θα κατέληγα να κάνω.

Πήρα λοιπόν την απόφαση να εγκαταλείψω το σχέδιο μου και να συμβιβαστώ με την τρέχουσα κατάσταση, οπότε εδώ και δύο εβδομάδες κάνω σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Προσπαθώ πραγματικά να τον ξεπεράσω, ούτε το όνομά του δεν αναφέρω στην Μυρτώ και στην Λυδία για να κλαφτώ. Καλά όχι και εντελώς, αλλά πιστεύω ότι το έχω μειώσει αισθητά για τα δικά μου δεδομένα.

Ας κάνει ο Ανδρέας την ζωή του, που την κάνει δηλαδή ανενόχλητος. Η ρουτίνα του καλοκαιριού συνεχίζεται κανονικά με μπάνιο στη θάλασσα όλη η παρέα, ποτά το βράδυ, βόλτες με τα αμάξια και τις μηχανές και ο Ανδρέας φυσικά ξημεροβραδιάζεται σπίτι μου ή εγώ στο δικό του.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα, σαν να μην συνέβη τίποτα άξιο λόγου.

Οι ατελείωτες συζητήσεις για γκόμενες δεν λείπουν και όσο κι αν με πληγώνει, προσπαθώ πραγματικά να το αγνοήσω και να φερθώ σαν πραγματική φίλη του. Ακούω προσεκτικά τα λεγόμενα του και αν μου ζητήσει την άποψη μου, καταπίνω την πικρία μου και την δίνω σαν καλή φίλη.

<<Το έχεις συνειδητοποιήσει ότι σε δύο εβδομάδες θα βγουν οι βάσεις;>>με ρώτησε η Μυρτώ εκείνο το ήσυχο μεσημέρι που καθόμασταν στις ξαπλώστρες μας και πίναμε γρανίτα φράουλα, βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.

Η θάλασσα σήμερα ήταν λάδι και έκανε υπερβολική ζέστη, γεγονός που μου άρεσε πάρα πολύ. Λάτρευα τους καύσωνες του καλοκαιριού όταν περνούσα την μέρα μου στην παραλία.