Σαν καλοκαίρι

48. Τύφλωση

Την επόμενη ημέρα θα πηγαίναμε πρώτα στα γραφεία στην πόλη για να δούμε κάποια σχέδια και έπειτα στο εργοστάσιο, ώστε να ξεκινήσουμε την επίβλεψη των εργασιών.

Προχωρούσε με ταχύτατους ρυθμούς και τα μηχανήματα θα έφταναν την επόμενη εβδομάδα από Αμερική, έτοιμα για εγκατάσταση, μέρος της οποίας θα ήταν και ο δικός μου ρόλος. Δεν μπορούσα να μην ανυπομονώ για αυτό. Αν και αισθανόμουν πως είχα μαύρα μεσάνυχτα στις πιο απλές διεργασίες, όλοι με βοηθούσαν υπομονετικά, κάνοντας το κλίμα ευχάριστο και εποικοδομητικό.

Σηκώθηκα με όρεξη παρόλο που η χθεσινή ημέρα δεν ήταν η καλύτερη για μένα. Μια φλόγα ζήλιας και όρεξης για εκδίκηση σιγόκαιγε μέσα μου, αλλά δεν ήξερα ακόμη το γιατί. Ήθελα να με βλέπει και να του αρέσω, να νιώθει ότι κάτι έχασε, ότι ίσως με όποιον είμαι θα είναι τυχερός. Κάπως ήθελα να τον ενοχλήσει όταν με δει και ενώ την ίδια στιγμή μια φωνή μέσα μου, μου έλεγε πως οι σκέψεις αυτές είναι ανόητες και παιδιάστικες, επέμενα να την σωπαίνω.

Με είχε πιάσει το πείσμα μου. Έφερε την γκόμενα μπροστά στα μάτια μου! Άραγε θα κοιμάται στο κρεβάτι του; Στο στρώμα που έχουμε μοιραστεί τόσα;

Με έπιανε μανία, παραλογιζόμουν. Ήξερα ό,τι μαξιλαροθήκη και σεντόνι είχε ο Ανδρέας στο σπίτι του και το μυαλό μου φώτιζε με εικόνες της Ιρίνας επάνω τους και δίπλα ο Ανδρέας.

Θα τρελαινόμουν! Δεν έπρεπε να το αφήσω.

Αποφάσισα να φορέσω ένα υφασμάτινο παντελόνι που κολακεύει πολύ το σώμα μου και ένα πουλόβερ. Βάφτηκα ελαφρά και πρόσθεσα ένα ζευγάρι μακριά σκουλαρίκια που μου είχε κάνει δώρο η Λυδία, ενώ δεν παρέλειψα να δώσω βάση σε ένα επιμελές ίσιωμα μαλλιών.

Κοίταξα το είδωλό μου στον καθρέφτη ευχαριστημένη. Όχι και άσχημα!

Μόλις έφτασα με το αμάξι μου στα γραφεία στην Χώρα, δεν χάσαμε καιρό. Όλοι δούλευαν πυρετωδώς, τα σχέδια ήταν ανοιχτά στη μεγάλη ξύλινη επιφάνεια μπροστά μου και μέσω ενός τάμπλετ που μας παρείχαν, ελέγχαμε αν ήταν σωστά, για να κάνουμε τον τελικό έλεγχο πριν πατήσουμε πάνω τους για να βγάλουμε τον ηλεκτρολογικό σχεδιασμό ορισμένων τομέων.

Μετά από αυτό θα περνούσαμε στα μηχανήματα και θα αναλαμβάναμε και την εγκατάσταση όλων, όπου θα συνεργαζόμασταν και με εξειδικευμένα άτομα από διάφορες εταιρείες.

Πριν φτάσει μεσημέρι, ο κύριος Βαγγέλης μας ανακοίνωσε και τα άτομα που θα πήγαιναν μαζί του για την πρακτική στην Αμερική σε λίγες εβδομάδες. Ήταν κάποια προγράμματα που προωθούσε, κυρίως με άτομα που είχαν τελειώσει και είχα ακούσει πως είχε κρατήσει πολλούς που είχανε πάει. Δεν θα με χαλούσε καθόλου να κάνω μια αίτηση του χρόνου που θα τελείωνα σιγά σιγά το Πανεπιστήμιο. Αυτό κι αν θα ήταν εμπειρία.