Σαν καλοκαίρι

19.Μιλάει το ποτό

Μόλις τα ξεφούρνισα όλα στην Μυρτώ, το πρόσωπό της παρέμενε ανέκφραστο και ατάραχο και με κοίταζε μασουλώντας μια πατάτα από το πιτόγυρό της.

Γενικά η Μυρτώ ήταν από τα άτομα που έπαιρνε την ζωή χαλαρά και όπως της ερχόταν. Δεν είναι πως αψηφούσε τα πάντα αλλά δεν είχε σχεδόν ποτέ άγχος για τίποτα στον κόσμο και όταν μια κατάσταση δεν της ερχόταν όπως ήθελε, δεν θυμάμαι να την έπαιρνε ποτέ από κάτω.

Μου άρεσε η φιλοσοφία της, παρόλο που δεν μπορούσα να την ακολουθήσω εύκολα με τον χαρακτήρα μου.

Περίμενα μερικές στιγμές, μέχρι να φάει και την τελευταία μπουκιά, να πιει το αναψυκτικό της και να ρευτεί. Τίποτα. 

<<Δεν θα πεις κάτι;>>δεν άντεξα να μην ρωτήσω.

Το χθεσινό συμβάν δεν με άφησε να κοιμηθώ καλά την νύχτα και επέμενε να γυρίζει στο μυαλό μου συνέχεια. Στους δύο ώμους μου είχαν εμφανιστεί το διαβολάκι και το αγγελάκι, αμφισβητώντας την ηθική μου ως άνθρωπο και δεν μπορώ να πω ότι για εμένα ήταν εύκολη αυτή η κατάσταση.

<<Τι να πω; Καλό είναι να μην λέμε ψέματα αλλά δεν νομίζω ότι θα ωφελούσε να του πεις την αλήθεια στην συγκεκριμένη περίπτωση.>>είπε μα η απάντησή της δεν με κάλυψε αρκετά.

<<Δηλαδή μου λες να μην του πω την αλήθεια;>>

Η Μυρτώ ξεφύσησε και στριφογύρισε τα μάτια της.<<Όχι βέβαια. Εξάλλου με τον Ανδρέα δεν τρέχει κάτι σωστά;>>

Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.

<<Ε, το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι να κάνεις τον Σπύρο να αμφιβάλλει κάθε φορά που θα βρίσκεστε με τον Ανδρέα και να σου κάνει ακραίες σκηνές ενώ για εσένα ο Ανδρέας είναι παρελθόν.>>λέει η Μυρτώ με περισπούδαστο ύφος και γέρνει πίσω στον καναπέ πιάνοντας το στομάχι της.

Ο Ανδρέας είναι παρελθόν ε; Δεν πίστευα ότι θα άκουγα αυτήν την φράση στα αφτιά μου κάποια στιγμή και θα έβγαζε νόημα.

Όταν θέλεις κάποιον τόσο πολύ, για τόσο μεγάλο, συνεχόμενο χρονικό διάστημα γίνεται μια βολική συνήθεια και οι συνήθειες είναι το δυσκολότερο από όλα να κοπούν.

<<Δεν θέλω να βασίζω την σχέση μου σε ψέματα.>>παραδέχτηκα με παράπονο που τα είχα κάνει έτσι και τώρα αισθανόμουν άσχημα.

Την άκουσα και πάλι να ρεύεται και την κοίταξα προειδοποιητικά.

<<Σταμάτα, εγώ έχω σοβαρά θέματα και εσύ τον χαβά σου.>>