Σαν καλοκαίρι

10.Δεν κάνουν έτσι οι φίλοι

Η βραδιά ήταν ιδανική και η παραλία της Αγίας Δύναμης είχε ελάχιστο κόσμο. Έφταιγε το γεγονός ότι το βράδυ οι περισσότεροι προτιμούσαν να πάνε για ένα ποτό παρά για βραδινό μπάνιο. Τα παιδιά τελικά είχαν πάει στην Χώρα, μα σήμερα δεν είχα όρεξη να ακολουθήσω.

Ο Ανδρέας προσφέρθηκε να μου κάνει παρέα, όταν αποφάσισα να σαπίσω μέσα και τελικά καταλήξαμε για χαλαρό νυχτερινό μπάνιο οι δυο μας. Τις απολάμβανα ιδιαίτερα αυτές τις στιγμές, μου άρεσε να περνάω χρόνο μαζί του και όχι μόνο επειδή τον έβλεπα με άλλο μάτι.

Η Αυγουστιάτικη πανσέληνος δημιουργούσε ένα ασημένιο χαλί στην θάλασσα και μας έλουζε γενναιόδωρα, δημιουργώντας ένα ονειρεμένο τοπίο. Το νερό ήταν ζεστό και λάδι, σχεδόν δεν δονούνταν τα σώματά μας από το ελαφρύ κύμα.

Τα μαλλιά μου ήταν βρεγμένα προς τα πίσω, αφήνοντας ελεύθερο το πρόσωπό μου, καθώς απολάμβανα το νερό στο κορμί μου.

<<Πάμε έναν αγώνα μέχρι την σημαδούρα;>>με ρώτησε ο Ανδρέας και γέλασα.

Ήταν λίγο μακριά η σημαδούρα που μου υπέδειξε, αλλά ποιος νοιάζεται;

<<Πάμε.>>είπα και πριν προλάβω να πω κάτι άλλο ξεκίνησε να κολυμπά γρήγορα προς τα εκεί.

<<Ει!>>αναφώνησα και άρχισα και εγώ το κολύμπι. Αυτό είναι κλέψιμο.

Όσο γρήγορα κι αν κινούσα τα χέρια και τα πόδια μου τον Ανδρέα δεν θα τον έφτανα, ακόμη κι αν ξεκινούσα με προβάδισμα. Ήταν δεινός κολυμβητής και το γνωρίζαμε καλά και οι δύο οπότε αυτός ο αγώνας ήταν καταδικασμένος να λήξει άδοξα για εμένα.

Έφτασα μπροστά του βαριανασαίνοντας λαχανιασμένη.<<Αυτό ήταν κλέψιμο!>>του είπα και τον έσπρωξα ελαφρά στο στήθος με τον δείκτη μου.

<<Την επόμενη φορά θα σε αφήσω να νικήσεις κλαψιάρα.>>είπε και εισέπραξε ένα χαστούκι στο μπράτσο.

<<Δεν παίζω ξανά με κλέφτες.>>είπα δήθεν θιγμένα και στράγγισα λιγάκι τα μαλλιά μου στο πλάι του λαιμού μου. <<Αλήθεια, εσύ γιατί δεν πήγες στο πάρτι;>>

<<Δεν είχα όρεξη σήμερα, έχω και πρωινό ξύπνημα αύριο, ήθελα να αράξουμε και λίγο μαζί.>>

<<Ω, τι τιμή να απαρνηθείς τις θαυμάστριες σου για χάρη μου.>>τον ειρωνεύτηκα και με έκλεισε στην υγρή αγκαλιά του γελώντας.

Αυτά τα μπράτσα του φαίνονταν ακόμα πιο υπέροχα έτσι υγρά, να λαμπυρίζουν στο φεγγαρόφωτο.