Σαν καλοκαίρι

13.Εκεχειρία

  <<Πιο δεξιά, λίγο πιο αριστερά.>>είπε η Μυρτώ κοιτάζοντας τον καναπέ με περισπούδαστο ύφος.

Οι πατεράδες μας κρατούσαν στα χέρια τους αυτόν τον καναπέ τουλάχιστον ένα τέταρτο για να βρεθεί η κατάλληλη θέση του στο σαλόνι.

<<Λίγο πιο κεντρικά.>>είπε ξανά η Μυρτώ και άκουσα τον πατέρα της να ξεφυσάει δυνατά.

<<Τι θα γίνει ρε Μυρτώ; Θα μας φύγει η μέση!>>γκρίνιαξε και η Μυρτώ μούτρωσε αμέσως.

<<Και τι θέλεις δηλαδή; Να είναι χάλια το φενγκ σούι; Όλο γκρινιάζεις.>>του είπε με παράπονο και σταύρωσε τα χέρια της στο στήθος της.

Ο πατέρας της άφησε κάτω τον καναπέ και ακολούθησε και ο μπαμπάς μου, ο οποίος δεν είχε βγάλει άχνα ο καημένος, παρόλο που τους είχαμε βγάλει το λάδι από το πρωί.

<<Δεν τρώγεσαι από το πρωί κορίτσι μου.>>είπε και έφυγε για την κουζίνα νευριασμένος.

<<Καλά είναι εδώ.>>άκουσα την Μυρτώ να μουρμουρίζει με το βλέμμα της στραμμένο στον καναπέ, αγνοώντας εντελώς τον εκνευρισμό του πατέρα της.

Η αλήθεια είναι ότι τον καταλάβαινα απόλυτα. Τον είχε τρελάνει με τις διαταγές και τις ιδιοτροπίες της, αλλά ήμουν τόσο χαρούμενη που απλώς γελούσα βλέποντας το αστείο θέαμα.

Οι μανάδες μας είχαν βγει, σχεδόν με το πρώτο φως, στα μαγαζιά για να αγοράσουν όλα τα απαραίτητα ενός σπιτιού, από κουρτίνες μέχρι μαχαιροπίρουνα, ενώ οι άνδρες είχαν κάτσει να βοηθήσουν στην μετακόμιση.

Και φυσικά, όπως μου είχε υποσχεθεί, δεν έλειπε ο Ανδρέας που είχε αγγαρέψει και έναν φίλο του τον Χάρη.

Η Μυρτώ φλέρταρε που και που με τον Χάρη, ενώ ταυτόχρονα έδινε τις διαταγές της και άδειαζε και κούτες, κάνοντάς με να θαυμάζω για άλλη μια φορά του πόσο πολυπράγμων είναι αυτό το κορίτσι.

Με τον Ανδρέα ανταλλάξαμε ένα ξερό καλημέρα και ευτυχώς οι δουλειές που έπρεπε να γίνουν ήταν αρκετές για να μας κρατήσουν όλους απασχολημένους και να μην προλάβουμε να πούμε και καμία κουβέντα παραπάνω.

Σήμερα οι γονείς μας θα έφευγαν, καθώς είχαν και τις δουλειές τους, οπότε δούλευαν πυρετωδώς για να τα αφήσουν όλα στην εντέλεια.

Το σπίτι που νοικιάσαμε με την Μυρτώ, βρισκόταν στην Ζωγράφου και το λατρέψαμε από την πρώτη στιγμή που το αντικρίσαμε και οι δύο.