Σαν καλοκαίρι

3. Θέμα οπτικής

  <<Άου! Πρόσεχε γαμώτο.>>επέπληξα τον Ανδρέα που άπλωνε την κρέμα στην πλάτη μου με περισσότερη πίεση από όσο άντεχα.

Είχα κάτσει τόση ώρα μέσα στην θάλασσα για να αποφύγω αυτήν την ανόητη συζήτηση που κατέληξα να καώ από τον ήλιο. Για την ακρίβεια, όχι απλώς κάηκα αλλά είχα κοκκινίσει σε όλη μου την πλάτη σαν αστακός. Το να καίγομαι το καλοκαίρι ήταν το χειρότερο μου και δυστυχώς για μένα και το δέρμα μου, συνέβαινε συχνά.

Και τώρα, βρισκόμουν ξαπλωμένη μπρούμυτα στο κρεβάτι του, με τον Ανδρέα πάνω μου, να με πασαλείβει με κρέμες.

Ο Ανδρέας συνέχισε να απλώνει γενναιόδωρες ποσότητες κρέμας απαλότερα αυτήν τη φορά, που με ανακούφιζαν. Ένιωσα τα χέρια του στο κορδόνι του μαγιό μου που στεκόταν στην πλάτη μου και το τράβηξε λύνοντάς το.

<<Τι κάνεις;>>ρώτησα ταραγμένη. Ευτυχώς που ήμουν μπρούμυτα, ένιωσα να κοκκινίζω ακόμη περισσότερο.

<<Σου βγάζω το μαγιό για να βάλω και εδώ κρέμα ρε Μητσάκο>>μου απάντησε και μπορούσα να ακούσω τον εύθυμο τόνο στην φωνή του.

Δεν είπα κάτι, έκατσα ήσυχη να απολαύσω το υπέροχο άγγιγμα του που έβαζε φωτιές στο ήδη καμένο μου κορμί. Τα μεγάλα χέρια του χάιδευαν τόσο επιδέξια το σώμα μου, ήταν υπέροχος.

Η απόλυτη φυσικότητα των κινήσεων του έκανε την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά. Μου φαινόταν άκρως παράξενο που δεν καταλάβαινε την επίδραση που είχε πάνω μου και μόνο το βλέμμα του, καθώς είμαι σίγουρη πως πολλές φορές φερόμουν περίεργα, όσο κι αν προσπαθούσα να το καλύψω.

<<Σαν ντομάτα κοκκίνισες μικρή.>>

<<Μμμ.>>μούγκρισα. Το ξέρω, το ένιωθα, πονούσα φριχτά, φλεγόταν όλο μου το σώμα και δεν έφταιγε μόνο ο Ανδρέας για αυτό.

Τα χέρια του έτρεξαν χαμηλά στην μέση μου και ανέβηκαν και πάλι προς τα πάνω από τα πλευρά μου. Έσυρε και πάλι τις παλάμες του στην πλάτη μου και έπειτα στους ώμους απαλά, προσέχοντας να μην με πιέσει.

<<Μου αρέσει να σε χαϊδεύω.>>είπε και εγώ κράτησα αυτόματα την ανάσα μου. Τι είπε; Εμένα να δεις πόσο μου αρέσει αλλά εγώ είμαι άλλο. Τώρα γιατί παίρνω τα λόγια του της μετρητής, αφού ποτέ δεν εννοεί κάτι παραπάνω και τζάμπα ενθουσιάζομαι;

<<Έχεις πολύ απαλό δέρμα.>>συνέχισε το βασανιστικό για εμένα παιχνίδι του και μου ξέφυγε ένας αναστεναγμός.