Hate That I Love You So

Chapter 44 - No Longer

CHAPTER 44 - No Longer

Hannah's POV

"Francis. F-Francis Maximus Fajardo ang full name ng daddy ko. Nickname nya lang ang Max....."

Hindi! Hindi pwede to.

Umiiling ako habang yumuyuko.

"Hannah.." Tinawag ako ni Kyle pero hindi ko sya tinignan.

"Hannah... M-Magkapatid tayo."

Hindi parin ako makapagsalita. Hindi ko kaya to.

Kaliwa't-kanan ang mga problemang hinaharap ko ngayon. Una, si mama. Hindi parin ako nilalabas ng doktor para sabihing okay na ang mama ko. Hindi parin sya nagigising simula kanina. Pangalawa. Si Hervey ay naiwan sa bahay kasama ang kapitbahay namin na adik sa anime. Hindi ko alam kung ano nang ginagawa nya dun sa bahay namin. Baka napabayaan na nya si Hervey at hindi na nya nababantayan dahil sa panonood ng TV. Alas 9 na ng gabi. Diyos ko!

Tapos eto. Eto ang pinakamabigat. At siguro, ang napakasakit sa lahat. Ang marinig galing mismo sa bibig ng lalakeng pinakamamahal ko na magkapatid daw kami.

"Hannah..."

Nangingilid na ang luha sa mga mata ko. Paano ko ba to matatanggap?!

Umiiling parin ako habang nakapikit. At nagbabakasakaling panaginip lang ang lahat ng to. Pero pagmulat ko, nandun parin si Kyle sa harap ko at tinitignan akong mabuti.

"Hannah..... Hindi rin naman ako naniniwala eh.... Nung kinwento sa'kin ni dad ang tungkol sa nangyari raw sa kanila ng mama mo at sinabi nyang magkapatid tayo sa ama, nasuntok ko pa nga sya eh tapos dali-dali akong umalis ng bahay at tinawagan ka. Galit ako sa kanya dahil gumagawa-gawa sya ng storyang hindi naman kapani-paniwala...."

Hinintay ko syang magpatuloy sa pagsasalita.

"..... P-pero. Ngayong sinabi mo sa akin ang pangalan ng Fajardo na kakilala ng mama mo... Malakas talaga ang kutob ko na si dad ang tinutukoy nya."

Hindi ko na alam kung ano pa ang sasabihin ko. Bumuhos na talaga ang luha ko.

"Hannah. Wag ka nang umiyak.." Niyakap ako ni Kyle..

Pero patuloy parin ako sa pag-iyak.

"I still love you, Hannah. Remember that. Hindi parin yun magbabago kahit sabihin pa nilang lahat na magkapatid tayo. Para sa'kin. Ikaw parin si Ms. Lampa na mahal ko at yung Ms. Lampang pakakasalan ko balang araw."

Kyle. Bakit ba naging gan'to?

Kakasagot ko lang sa'yo nung Thursday eh. Tapos. May bad news agad? At sinasabing hindi tayo pwede kasi magkapatid tayo. Bakit sa lahat ng pwedeng maging half-brother ko. Bakit ikaw pa na boyfriend ko?

Tinanggal na nya ang kanyang pagkakayakap sa'kin at pinunasan nya ang luha ko.

"Why are you still crying?"

"...sniff... Hindi k-kasi ako n-naniniwala eh...sniff.... Huhuhu ('∀') "

Narinig ko syang nagbuntong-hininga.

"Hay naku. Sige. Umiyak ka pa! Para mas lalo kang pumangit! Tapos hindi na kita kakausapin kasi pangit ka na!" Sabi naman ng loko.

Okay na sana eh. Okay na sana yung Comforting Words of Assurance nya kanina eh. Kaso lang. Pagkatapos naman nun. Eh nilait nya 'ko. Nakakasira sya ng mood ah! -___-

"Kainis ka!" Sabi ko sabay sapak ko sa braso nya habang maluha-luha pa yung mata ko.

"Hala. Ano bang kinaiinisan mo? Yung sinabi ko? Eh totoo naman yun diba? Panget ka naman talaga ah. The truth hurts, you know?" Then he smirked at me.