Hate That I Love You So

Chapter 47 - We Can't Be

CHAPTER 47 – WE CAN'T BE

Hannah's POV

.

.

.

"Hannah. Kung totoo nga tayong magkapatid, tatanggapin mo ba si Tristan?"

Hindi ko alam kung ano ang dapat kong isagot pero isa lang ang alam ko at isa lang talaga ang taong laman ng puso at isipan ko. At si Kyle yun.

Pero kung magkapatid nga talaga kami? Paano si Tristan? Tatanggapin ko ba sya? Mamahalin ko rin ba sya tulad ng pagmamahal ko kay Kyle? Pakiramdam ko ang hirap eh. Kailangan ko na ng mga kasagutan. Mababaliw siguro ako 'pag pinatagal pa to.

Sana hindi kami magkapatid ni Kyle. Please lang po, Lord. Sana mag work parin tong relationship namin. We can't be siblings. It's just not right. Kakasagot ko lang sa kanya tapos eto pa ang mangyayari? Hayyyy buhaaaaay.

"Hannah...."

Nabalik ako sa wisyo nung kinulbit ni Kyle ang braso ko.

"A! A-Ano?" sabi ko.

"Ba't bigla kang nag-space out? Ang lalim ng iniisip mo. D-Dahil ba to sa nangyari kanina?" tanong nya at naramdaman ko na hindi na pala umaandar ang kotse.

Tumingin ako sa labas at nakita kong nasa parking lot na pala kami ng hospital. Hindi ko kasi namalayan sa dami ng iniisip ko.

"A-Ah. Eh. W-Wala lang yun." Nag-iwas ako ng tingin.

Narinig ko syang nagbuntong-hininga.

"Sorry..." sabi nya kaya napalingon ako.

"Huh?"

"Sorry sa mga nagawa ko kanina. Hindi ko yun dapat ginawa sa kaibigan ko. Nagalit lang kasi ako dahil narinig ko ang lahat ng mga pinag-usapan nyo....." tumingin si Kyle sa harapan at muli syang nagsalita..."I couldn't believe that he told Sonia everything about our deal and he even made an evil scheme just to ruin that deal...."

"And now, he wants to take you away from me..."

Pinagmasdan ko lang siya habang nagsasalita at kita kong nag-iigting ang panga nya.

"He was a traitor. B-But still... Naiintindihan ko naman sya. Ginawa nya lang yun dahil hindi nya gustong masaktan tayong dalawa..."

Magsasalita na sana ako kaso..

"Pero nakakabadtrip parin sya! Hayyy! Tssk." Pinagpapalo-palo nya ang manibela ng sasakyan.

So. Tumango nalang ako.

"Sorry ulit Hannah...."

I gave him a smile.

Kyle hugged me. After that, he cupped my face at tinitigan akong mabuti. Nakakailang! Ang bilis ng tibok ng puso ko. I know kung anong gagawin nya pagkatapos. Dahan-dahan syang lumapit at konting agwat nalang ang natira sa pagitan ng mukha ko at sa mukha nya.

He, then, gave me a passionate kiss. I was drowned by his kisses. And I responded. Kusa kong binuka ang bibig ko and invited his tongue inside my mouth. I wrapped my arms on his neck and pulled him closer. Pakiramdam ko ang tagal ng halik na yon.

Saglit na tumigil kami para makahinga.

"Hannah. You know I love you so much at hindi ako makakapayag na may ibang lalakeng hahalik at magmamahal sa'yo. Kasi dapat ako lang." Sabi nya habang hinahabol ang kanyang hininga. Kinilig naman ako sa sinabi nya.

"I love you too, Kyle." Hinalikan nya ulit ako at ganun rin ang ginawa ko.

Nakasandal ako sa may bintana ng passenger's seat habang hinahalikan ni Kyle ang leeg ko.