Το Μπλέ της Ορτανσίας

Κεφάλαιο 39°

°°Πες μου εσυ, μικρέ διαβολικε θεέ...
Πως είναι δυνατόν να βάλει κάποιος φρένο στο πάθος; Γιατί λοιπόν να δημιουργήσεις κατι τόσο όμορφο όταν μας απαγορεύεις τη γεύση του; Το απαγορευμένο πάθος είναι αστείρευτο...Ολοι νομίζουν πως το πάθος είναι ένα, πως ειναι πάντα η ίδια αίσθηση, αλλά έκανες καλά τη δουλειά σου, έτσι δεν είναι;°°

Άκουσε το ξυπνητήρι και μέσα στη ζάλη , άπλωσε το χέρι να το κλείσει μα εκείνο το έσπρωξε από το κομοδίνο και έπεσε "Κατάρα!" έβρισε τινάζοντας το σεντόνι από πάνω της "Το κεφάλι μου... Θεέ μου"
Σφυριά. Η αίσθηση πως την κοπανανε από παντου εκατοντάδες σφυριά επισκιαζε κάθε άλλη τόσο πολύ, που ούτε ενδιαφέρθηκε να σκαλίσει τις μνήμες της. Κατέβασε αγκομαχώντας τα πόδια της από το κρεβάτι , έσκυψε, επίασε το ρολόι και το έκλεισε.
"Δώδεκα;!" αναφώνησε βλέποντας την ώρα μα σαν πετάχτηκε , τα μάτια της μαύρισαν απότομα και ξανακαθισε στο κρεβάτι. Ναι... Ήταν δώδεκα και δεν είχε να πάει πουθενά μα άργησε να το αντιληφθεί.
Εγυρε το κορμί της στα φλαφωτά μαξιλαρια , έκλεισε τα μάτια και την ίδια στιγμή που τα έκλεισε τα άνοιξε εκ νέου φοβισμένη "Θεουλη μου! Ο Γιαμάν!"

Οι μνήμες επέστρεψαν σαν πυροτέχνημα και μάλιστα αρκετά δυνατό...Τόσο πολύ που παραμέρισε το πόνο στο κεφάλι, σηκώθηκε, πέταξε στο κορμί ότι ρούχο βρήκε μπροστά της και έτρεξε στο δωμάτιο του...

*****

"Ναι μητέρα... Όλα λύθηκαν. Είπε θα επιληφθεί η ίδια το θέμα. Προφανώς και δεν την είχαν πληρώσει! Μεγαλοεταιρείες σου λέει μετά! Μόλις βάλει τα λεφτά μέσα, θα πληρώσω τη δόση από το ρεύμα σου και στείλε μου και το κωδικό πληρωμής του νερού...Τι; Το προηγούμενο μήνα πηγές κομμωτήριο μωρέ μαμά! Όχι. Μια χαρά είσαι. Πρέπει να κρατήσω και για τη δόση της τράπεζας μη το ξεχνάς! Όπως και να έχει... Κλείσε γιατί έχω δουλειά!"

"Κάνε υπομονή Σωτήρη μου. Ξέρω πόσο δύσκολα είναι..." Η Τατιάνα του έπιασε το χέρι σαν πήγε κοντά της. Δεν άκουγε τι έλεγε σαν απομακρύνθηκε για να σηκώσει το τηλέφωνο μα και μόνο που τον είδε σε αυτή την ένταση, λυπήθηκε. Όλη εκείνη η γλυκιά ατμόσφαιρα που είχαν φτιάξει από τη προηγούμενη νύχτα έγινε στάχτη μονομιάς.

"Κουράστηκα! Πως γίνεται όλος ο κόσμος να περιστρέφεται γύρω από αυτή τη γυναίκα; Μέχρι και στη δουλειά πάτησε πάνω στις πλάτες μου για ανέβει κατηγορία και εγώ έμεινα στη θέση μου. Γκρινιαξα; Ποτέ!" Ξέσπασε κατηγορώντας τη Μυρσίνη ευθέως.

"Τι θα έλεγες να μιλήσω στο μπαμπά;" του είπε ξαφνικά και εκείνος παραξενεύτηκε. Ήταν τόσο τυφλωμένη από τον έρωτα που της χάριζε τους τελευταίους μήνες που δε μπήκε καν στη διαδικασία να σκεφτεί πως αυτός ο άντρας κατηγορούσε τη πηγή εσόδων του με τέτοιο τρόπο .