Κεφάλαιο 47°

1K 169 24
                                    

°°Η Νηνεμια ακολουθεί της καταιγίδας... η μήπως το αντίθετο;°°

Πλάι στο πιατάκι του καφέ υπήρχε ένα μπισκότο κανέλας το οποίο άφηνε την ευωδία του σε όλο το γραφείο. Ο καιρός ήταν ψυχρός από το πρωί και έτσι ο καφές έφτασε ζεστός και μυρωδάτος στον όροφο. Χαρτιά...
Παντού υπήρχαν χαρτιά και μάλιστα αρκετά. Η δουλειά είχε αυξηθεί στη νότια περιοχή της χώρας παρά τη χασούρα στα βόρεια. Με τον Μπαρίς πλέον στο γραφείο και ξέροντας πως με κάθε ακίνητο που χάνεται χάνει και ο ίδιος ήταν δύσκολο να πιστέψουν πως εκείνος ήταν πίσω από κάθε δουλειά που έχαναν στο παρά τσακ. Παρόλα αυτά το ποσοστό του δεν ήταν μεγάλο συγκριτικά με τη δική του εταιρεία η οποία συνέχιζε απτόητη τη δράση της και έτσι θέλοντας και μη η υποψία ήταν υπαρκτή.

Δύο μήνες μετά το πανικό της Ελλάδας και όλα είχαν αλλάξει εντελώς στις ζωές τους... Όλα... Από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο είτε αυτό επρόκειτο για προσωπικά είτε για εργασία ήταν διαφορετικό.

Κοίταξε το ρολόι και χαμογέλασε...
Σηκώθηκε,  έστρωσε τη φούστα της και άφησε το βλέμμα της να κολλήσει στη σκιά που περνούσε έξω από το γραφείο της. Μέχρι και η σκιά του ήταν τόσο διαφορετική από τις υπόλοιπες...

Αυτός ο άντρας τελικά ήταν ότι ακριβώς φοβόταν πάντοτε...
Μια αδυναμία που δεν είχε τελειωμό...

Αφού βεβαιώθηκε πως η κεντρική πόρτα έκλεισε , άγγιξε τη δική της και την έσπρωξε. Αν και κανενας δε πατούσε πόδι τέτοια ώρα στην εταιρεία ήθελε να είναι προσεκτική.
Μπαίνοντας στο γραφείο του, είδε τη καρέκλα του γυρισμένη προς τα πίσω και τη μορφή του πάνω της.

"Την επόμενη φορά να είστε στην ώρα σας κύριε Ισίκ..." μίλησε πρώτη πλησιάζοντας το γραφείο και εκείνος γυρίζοντας προς τα μπροστά τη κοίταξε σμίγοντας τα φρύδια

"Ποια νομίζετε πως είστε για να μου δίνετε εντολές δεσποινίς Ασλάνογλου;"

Η Μυρσίνη χαμογέλασε και πλησίασε κι άλλο. Στάθηκε μπροστά στο γραφείο και αφήνοντας τα δάχτυλα της να αγγίξουν την επιφάνεια του, άρχισε να περπατά αργά προς το μέρος του κάνοντας το κύκλο του γραφείου. Μόλις έφτασε ακριβώς δίπλα του , ο Γιαμάν εγυρε το κορμί του προς τα πίσω και τη κοίταξε σκεπτικός.

"Είμαι αυτή που θέλει να τελειώνει με τη δουλειά νωρίτερα σήμερα γιατί έχει ραντεβού..." του απάντησε προκλητικά και δίχως περιστροφές κάθισε στο γραφείο δαγκώνοντας τα χείλη της πονηρά.

Το Μπλέ της ΟρτανσίαςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora