Κεφάλαιο 27°

1.1K 188 78
                                    

°°Λενε πως η νηνεμία έρχεται μετά τη καταιγιδα... η δική της, προϋπήρχε αυτής και τώρα φέρνει το χαος...°°

Η Νεσίρ κοίταξε το Γιαμάν έκπληκτη μα εκείνος με ένα και μόνο του νεύμα , της έκανε νόημα να φύγει και εκείνη χαρίζοντας ένα φαρμακερό ύφος στη Μυρσίνη, μπήκε στο γραφείο της αφήνοντας τη πόρτα μισάνοιχτη.

Η Μυρσίνη προχώρησε , έκλεισε τη πόρτα ελαφρώς δυνατά και έπειτα σίγουρη πως πλέον ήταν μόνοι, κάθισε φαρδιά πλατιά απέναντι του.

"Τι συμπεριφορά είναι αυτή δεσποινίς Ασλάνογλου;" ρώτησε κοιτώντας τη κατάματα

"Συμπεριφορά ενός ανώτερου που θέλει να μείνει μόνος με το αφεντικό του δίχως αδιάκριτα βλέμματα" απάντησε αμέσως και δίχως ενδοιασμους στη φωνή.

"Μάλιστα... Για να ήρθατε λοιπόν εδώ. Τι θα θέλατε; Νομίζω είπαμε αρκετά στο αυτοκίνητο"

"Είπατε!" τον διόρθωσε "Δεν είπα λέξη εγώ"

"Σας ακούω λοιπόν και σας παρακαλώ μαλακωστε το τόνο σας"

"Ο τόνος μου είναι αυτός ακριβώς που αρμόζει σε μια συντονίστρια μιας ολόκληρης παραγωγής της επιχειρησιακής σας μονάδας" ο Γιαμάν έσμιξε τα φρύδια μα δεν μίλησε "Το ωράριο μου έχει οριστεί από τις εννέα εως τις έξι. Σωστά;" ρώτησε και εκείνος έμπλεξε τα δάχτυλα του και συνέχισε να τη κοίτα "Σωστά κύριε Ισίκ;" επέμεινε θέλοντας να πάρω μια απάντηση

"Σωστά δεσποινίς Ασλάνογλου"

"Πολύ ωραία..." είπε παίρνοντας μια βαθιά ανάσα "Το τι κάνω λοιπόν μετά το πέρας του συγκεκριμένου ωραρίου στη ζωή μου νομίζω δεν σας αφορά καθόλου!" του πέταξε καταμουτρα "Θα βλέπω όποιον θέλω, για όποιον λόγο εγώ επιθυμώ και εσείς δεν έχετε κανένα δικαίωμα να εκφερετε άποψη και λόγο επί τούτου! Βγάζω δουλειά που αν δεν απατωμαι, ψάξτε σε ολόκληρη τη Τουρκία και δε βρήκατε άτομο αξιόπιστο να βγάζει. Αν λοιπόν κάνω κάποιο λάθος στη δουλειά έχετε κάθε δικαίωμα να εκφράσετε τη γνώμη σας. Για κάθε τι όμως που αφορά τα προσωπικά μου, θα σας παρακαλούσα να κοιτάζετε και εσείς τη δική σας δουλειά! Με φέρνετε σε σημείο να νιώθω πως σας αναλογούν εξηγήσεις δίχως πράγματι να σας αναλογεί τίποτα. Πέρα από τα επαγγελματικά που μας ενώνουν, νομίζω πως δεν υπάρχει τίποτα άλλο για να σας δίνει το έναυσμα να έρχεστε στο σπίτι το οποίο διαμένω και να ζητάτε να σας ακολουθήσω! Πόσο μάλλον να κρίνετε τη ζωή μου εντός αυτού, δίχως να με αφήνετε να εξηγήσω κάτι που φυσικά αν θέλω το κάνω! Για τους λόγους αυτούς, θα σας παρακαλούσα να μη καταπατήσετε ξανά το χώρο που η εταιρεία μου έδωσε κι αν θέλετε αύριο κιόλας τα μαζεύω από εκεί και φεύγω. Μπορώ κάλιστα να μείνω σε ένα δικό μου διαμέρισμα και ουδέποτε θέλησα να υποχρεωθω σε κανένα , ειδικά σε κάποιον που θα μου θέσει όρια και κανόνες! Ξέρω καλά ποια είμαι κύριε Ισίκ και ποια είναι η δουλειά μου και πιστέψτε με , τη κάνω καλά... Αν θεωρείτε πως μπορείτε να βρείτε άξιο αντικαταστάτη μου , είστε ελεύθερος να το πράξετε. Επειδή όμως δε θα βρείτε, καλά θα κάνετε να κρατήσετε τους τύπους πρώτα εσείς ο ίδιος και μετά να απαιτείτε από εμένα να το πράξω. Σας δίνω μισή ώρα να αποφασίσετε αν δέχεστε τους δικούς μου όρους αυτή τη φορά. Δε φοβάμαι μη χάσω τη δουλειά μου κύριε Ισίκ! Ξέρετε πόσες εταιρείες εκεί έξω αντίπαλες με τη δική σας θα χρυσοπληρωναν για να εργαστώ για αυτούς; Νομίζω ότι είχαμε να πούμε, τώρα το είπαμε!" η Μυρσίνη σηκώθηκε και δίχως να περιμένει την άδεια του, άνοιξε την εσωτερική πόρτα και πήγε στο γραφείο της αδιαφορώντας για το τι ακριβώς άφησε πίσω της...

Το Μπλέ της ΟρτανσίαςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora