Το Μπλέ της Ορτανσίας

Κεφάλαιο 20°

°°Οι πολλές φανφάρες ώρες ώρες περισσεύουν... Οι απλές φράσεις είναι και οι πιο σωστές.... Μα όλα έρχονται από εκεί που δε θα περιμένεις....°°

"Κοίτα εδώ χάλι!" Η Στεφανία έσκυψε και μάζεψε από κάτω ένα παντελόνι.
"Θα μπορούσε να του αφήσει οδηγίες τουλάχιστον..."

"Το οδηγίες μωρέ ;" αποκρίθηκε η Φωτεινή "Νομίζω αυτά πρέπει να τα ξέρει! Στα άπλυτα ήταν να βάλει το παντελόνι!"

"Εμ, εγώ τον έμαθα ότι βγάζει να το μαζεύω. Τέλος πάντων... Έλα να συμμαζέψουμε και να πιάσουμε φαγητό και ύστερα να..." Η Στεφανία μιλούσε μα η Φωτεινή είχε μείνει ακίνητη πάνω από το τραπέζι της κουζίνας. Κρατούσε στα χέρια ένα χαρτί και σαν είδε η Στεφανία πως τζαμπα μιλάει, τη πλησίασε "Τι είναι τούτο πάλι; Μη διαβάζεις τα προσωπικά των παιδιών μωρέ Φωτεινή!" τη μάλωσε ελαφρώς και η Φωτεινή γύρισε και τη κοίταξε με ύφος

"Έφυγε..."

"Ποιος έφυγε;"

"Ο γιος σου"

"Ο γιος μου; Το ξέρω πως έφυγε. Αφού δουλεύει το πρωί..."

"Ποια δουλειά...; Κοίτα εδώ!" Η Φωτεινή της έδωσε το σημείωμα και εκείνη έμεινε να το διαβάζει έκπληκτη

Ξέρω πως δε θα με αφήνατε να πάω μα δε τη παλεύω. Μάνα, συγνώμη αλλά αυτή η δουλειά δε κάνει για μένα. Προτιμώ να πάω και να γίνω γραμματέας της Μυρσίνης! Αν σας περίμενα δε θα με αφήνατε οπότε έφυγα με το πρώτο αεροπλάνο

"Δεν είναι δυνατόν!" Αναφώνησε η Στεφανία

"Κι όμως..."

"Δε γίνεται να έφυγε από τη δουλειά! Θεουλη μου... Ρεζίλι!"

"Τι να σου πω βρε Στεφανία μου..."

"Είναι δυνατόν να μη μπορούσε; Και ποτε έφυγε;! Το πρωί που τον πήρα ήταν στη δουλειά;!"

"Μήπως να κάνεις ένα τηλέφωνο να δεις μήπως έγινε κάτι; Ίσως ο Κώστας σου πει. Στο δικό του τμήμα δεν μπήκε...;"

Η Στεφανία έβγαλε το κινητό της και τον κάλεσε δίχως ενδοιασμους αμέσως.

"Κώστα;"

"Θα σε έπαιρνα και εγώ μόλις τελειώναμε! Χαρά στο γιο σου! Μας κρέμασε και σηκώθηκε και έφυγε πριν καμιά ώρα!"
Η Στεφανία χλωμιασε
"Είχαμε δύο άτομα για τις θέσεις και τους έφαγα τα αυτιά να βάλω το γιο σου και αυτός με τη πρώτη δυσκολία τα παράτησε όλα! Με υποχρεωσες!"

"Κώστα εγώ..."

"Τέλος πάντων. Σου χρωστούσα χάρη μα πάει τελείωσε! Ρεζίλι των σκυλιών έγινα! Και τι του ζήτησαν; Να κάνει μια απλή ταξινόμηση και εκείνος άρχισε να φωνάζει πως δεν ήρθε στο γραφείο για να κανει τέτοιες δουλειές! Ξεφτίλα έγινα!"