Το Μπλέ της Ορτανσίας

Κεφάλαιο 50°

°°Κρυψου κρύψου πριν σε βρω γιατί αν σε βρω...το δέρμα θα σκίσω και τις άμυνες θα ρίξω το κορμι σου για να κάψω και εσένα να προφτάσω... Κι όταν θα είσαι εκεί που ήμουν, η βοήθεια δε θα είναι επιλογή μα ένα παραμύθι για καληνύχτα... °°

Τα δάχτυλα του ήταν μπερδεμένα στα μαλλιά της και ολοένα και τα τραβούσε προς τα πίσω ενώ το στήθος του, ακουμπούσε στο δικό της και ο ιδρώτας τους γίνονταν ένα. Τα κορμιά τους έπαιζαν ένα παθιασμένο σκοπό και εκείνη ολοένα και έδινε παραπάνω ένταση. Του έπαιρνε τη κυριαρχία και εκείνος όχι μόνο το ήξερε, μα την άφηνε και το απολάμβανε κι όλας.

Τα πόδια της είχαν αγκαλιάσει το κορμί του ενώ σε κάθε ώθηση που έκανε εκείνος προς το μέρος της, άλλο τόσο εκείνη βύθιζε το κορμί της προς τα κάτω .

Ίσως το υπόγειο πάρκινγκ της εταιρείας δεν ήταν και το κατάλληλο μέρος μα αυτό συνέβαινε κάθε φορά που αποφάσιζαν να πάνε πάμε στην δουλειά. Κατέληγαν να αλληλοκατασπαραζονται σαν πεινασμενα όρνια που ήταν νηστικά για μήνες.

Μόλις τα χέρια του έσφιξαν δυνατά τη μέση της, ένα βογγητο ξέφυγε από τα χειλη της και ήξερε πως η κορύφωση ήταν κοντά. Αυτός ο άντρας είχε τη δύναμη να τη φτάνει στο τέρμα ξανά και ξανά δίχως να χορταινει μα ορισμένες φορές ο τρόπος που χειριζόταν το κορμί της, την ανάγκαζε να τελειώνει με εντελώς διαφορετική αίσθηση. Σαν ένα συνεχόμενο τρέμουλο που έπαιρνε τις δυνάμεις της αχόρταγα  και εκείνη έπεφτε μετέπειτα εξαντλημένη πλάι του. Μόλις τη πίεσε κόντρα και δυνατά στο κορμί του, ήξερε τι θα ακολουθήσει...

Ήταν ξεπνοη, λαχανιασμενη και παραδομένη πλέον...
Πέρασε από την απόλυτη κυριαρχία στο απόλυτο έλεος του...

Η ένταση αυξήθηκε και πλέον το κορμί της έμοιαζε σαν να αιωρείται στον αέρα. Το κρατούσε τόσο σφιχτά ενώ τα βογγητα του που εσκαγαν καυτά πάνω στα χείλη της, δημιουργούσαν τη τέλεια ατμόσφαιρα . Ήταν έτοιμη... Και όχι απλά ήταν έτοιμη μα έπρεπε και να κρατηθεί ώστε να μην ουρλιάξει και τους ακούσει κανείς.

"Göçmek!!" (Πεθαίνω!) Ο Γιαμάν έβγαλε ξαφνικά μια φωνή και συνθλιψε τα χείλη του στα δικά της σκορπίζοντας μια ανυπέρβλητη υδονη στο κορμί της που ξεκινούσε από το δικό του  τρέμουλο και περνούσε μέσα της.
Τα νύχια της έτσι όπως κρατούσε το πρόσωπο του στις χούφτες της χώθηκαν ελαφρώς στο δέρμα και όσο εκείνη πίεζε απολαμβάνοντας τις αλλεπάλληλες δονήσεις που της προσέφερε άλλο τόσο εκείνος ερχόταν στον απόλυτο σωματικό και ψυχικό οργασμό. Ήταν μια τέλεια οργανωμένη συγχορδία πάθους δίχως ίχνος πρόστυχου κατά τη πράξη.