Love Against Us

CHAPTER 35

I saw myself holding a woman's hand tightly while waiting for the Doctor's news.

I saw the doctor smiled at us.

"Congratulations, Ms. Venturillo, you are four weeks pregnant."

"A-Are you sure, Doc.?" it was the woman I am holding hands asked. Kita ang pagkalito sa mukha ng Doctor dahil sa reaksiyon namin ng babae. I saw myself hugging the woman I am with. Mas sumakit ang ulo ko dahil sa pag-uunahang pagpasok ng mga alaala.

"Sasaktan ako ni Daddy."
"Mommy, please don't tell him." the woman I called 'Mommy' faced the Doctor.

"Sana ay hindi nakalabas ang balitang ito, Doctora."

My tears cascade. Unti-unti akong humagulhol dahil sa sakit ng ulo ko. Mas lalong lumakas ang pag-iyak ng bata na mas nagpasakit naman ng ulo ko.

"Eda." nag-aalalang lumapit sakin si Nana Linda. Umatras ako para lumayo sakanila. Sa pag-atras ko ay panibagong alaala ang gumuhit sa isipan ko.
I am being scolded by a man.

"Ilang beses kong sinabing layuan mo ang mga De Grano?! At mababalitaan ko nalang na makipagrelasyon ka sa isa at nagpabuntis kapang putangina ka!" dumagundong ang malakas niyang boses.

"Ilabas mo ang anak natin sa galit mo sa mga De Grano." pakiusap ng babaeng kasama ko kanina. She's probably my mother.

"Hindi niya kailangang madamay, Alfonso. Galit ka, naiintindihan ko 'yon pero ilabas mo ang mga bata sa galit mo sa pamilyang iyon."

"Hindi ko matatanggap na nagawa akong suwayin ng anak mo para lang sa isang De Grano. Naging malinaw ako noong sinabi kong layuan ang pamilyang iyon pero matigas ang ulo ng anak mo!!" asik ng lalaki. Halos humiyaw ako sa sakit nang higpitan niya ang hawak sa palapulsuhan ko. He's gripping it tightly and it hurts so bad.

"D-Daddy.." I saw myself begged.

"I want that child aborted." hindi man lang kumurap ang lalaki  habang sinasabi ang bagay na 'yon. Parang hindi isang buhay ang pinag-uusapan. Ilang beses ang ginawa kong pag-iling para ipakitang hindi ko gusto ang sinabi niya. Dumaing ako nang mas higpitan niya ang paghawak sa akin.

"Call an abortionist." he instructed one of his men.

"D-Daddy..." I begged. Halos lumuhod na 'ko sa harapan niya para pigilan siya sa gusto niyang mangyare.

"Can you hear yourself, Alfonso?" hindi makapaniwalang sabi ng ina ko. Disgust, anger and disappointment is written on her face.

"You talked like you just want to get rid of an ant. Buhay ang gusto mong kunin! Apo mo! Anak ni Eda, Alfonso!" sabi niya habang inaalalayan akong tumayo.

"Naiintindihan ko kung saan ka humuhugot ng galit sa mga De Grano pero hindi tamang idamay ang anak mo at apo mo."

"You don't understand me at all, Celeste." sabi ng lalaki at pabalang akong binitiwan. I almost lost my balance, mabuti nalang at naalalayan ako ng babae.

"Buong pagsasama natin inintindi kita! Pero itong ginagawa mo sa anak mo at balak mong gawin sa apo mo, hindi ko kailanman maiintindihan. C-Can't we just move forward and leave everything in the past? Kung patuloy kang magagalit at maghihigante, walang mangyayare."

"If you want to continue your pregnancy, marry Harrison." I saw myself shaking her head.

"I'm sorry if I failed you with my choices but I'm still choosing Alas." sabi ko habang nakatingin ng diretso sa mga mata niya.