Love Against Us

CHAPTER 39

Ramdam ko ang paghihirap niya habang sinasabi sakin ang lahat ng alam niya. Pinakatitigan ko ang mukha niya. Dalawang taon palang mahigit ang nakalipas pero parang mas nagmature na siya. Mukha siyang miserable sa mga nakalipas na taon. Hindi masaya at parang nabuhay sa lungkot at pagsisisi. Hindi ko na mabakas ang dating Harrison. He's far from the playful and charming Harrison Rama.

"I'm sorry I wasn't man enough to surrender my father. Hindi ko kayang ipakulong siya, Eda. Gustong-gusto ko pero hindi ko kayang biguin si Mommy. She begged me not to surrender him yet. Hanggat sa gumaling lang siya." humina na ang boses niya.

"H-Hindi niya na kinaya." hirap na sabi niya pa.

"I'm sorry for your lost." I sincerely said. Tita Renee is nothing but a good mother that I never had. Wala akong masabi sa mga nagawa niyang kabutihan sakin at kay Ada. I doubted her because of his husbands wrong doings but now, I know that she was genuine. Lahat ng pinakita, sinabi at pinaramdam niya ay totoo.

"Alam kong sobrang hingin sa'yo ang kapatawaran, but I still hope that you forgive me. I'm sorry, Eda. It was just the situation that pushed me not to surrender him yet. Forgive me."

"I seriously don't know what to say, Harrison. I'm still processing everything. Ang daming tumatakbo sa isip ko at hindi ko alam kung ano ang uunahin ko." pagsabi ko ng totoo. Nakakaintindi itong tumango.

"Pero sana hayaan mo akong bumawi sa lahat ng kasalanan ko." wala sa sariling napatingin ako kay Helius. Tiim ang bagang na nagluluto ito. Alam kong nakikinig siya samin.

"Hindi kailangang bumawi. I appreciate you apologizing. But I can't promise you that I can still give you the same treatment. Your father did me wrong. Sobrang bibigat non at patuloy pa rin akong binabagabag. I hope you understand." I can see pain crossed his eyes but he managed to nod.

Natapos si Helius sa pagluluto na tahimik lang kaming tatlo. Gustong-gusto kong magtanong kay Harrison tungkol kay Alas dahil siya 'yong nanatili dito sa Manila at posibleng may alam sa mga nangyare, pero masyadong insensitive 'yon sa parte niya. Kaya imbes na 'yon ang itanong ay iba ang isinatinig ko.

"May balita ka ba kay Kuya Allen at sa mga magulang ko?" I asked him, forgetting the original question playing in my mind.

"He's busy with his empire. Namamayagpag ang kapatid mo sa larangan ng negosyo. Your father, he withdrew his candidacy after your accident. He's with your mother abroad. Doon na sila nang mapatunayang ikaw ang bangkay na nakuha sa bangin." knowing how selfish and thirsty my father to power, it shocked me learning that he withdrew. Hindi ba nasayang 'yong eksena na kukunin niya ang simpatya ng mga tao sa pamamagitan ng pekeng aksidente ko? He can actually used my real accident to get the people. Knowing how sympathetic Filipinos are. But he withdrew.

"Your Grandfather lose the presidency against Lumerio De Grano."

"About the body found in the cliff, paanong nagmatch ang DNA naming dalawa?"

"It was my father, Eda. He faked it. Just like me and Helius, he's also afraid that the De Grano will get back to you once they found out that you're still alive." umawang ang mga labi ko sa narinig. Ginawa niya 'yon para maprotektahan ako sa taong totoong gustong mawala ako. Mukhang hindi rin alam ni Helius ang tungkol sa bagay na 'yon dahil nakitaan ko din siya ng gulat. I don't know what to feel. Ironic how he wanted me gone, but helped me at the same time. It was his guilt and conscience, I think.

"Si A-Alas... naniwala siya?" hindi ko na napigilan pa ang sarili.

"At first, he didn't. Muli siyang nagpaimbestiga at nagpaundergo ng DNA testing, from there, I didn't know what happened but the result still revealed that you and the body found at the cliff is the same person." who faked it?