"Shein, We miss you!" masayang wika ng mga kaibigan ko.
Ngumiti naman ako sa kanila saka hinalikan sila isa-isa sa pisngi.
"I'm sorry. I've been busy with my shoot," ani ko.
It's been three years already since I left the philippines. When I decided to leave that country, I stayed here in hongkong.
Well, Nung una hindi madali. Bagong environment. Bagong tao at bagong pakikisamahan hangang sa makilala ko sila.
Sila ang naging kadamay ko dito sa pilipinas. They all know my story why I'm here. Katulad ko, Sila din ay may issue din sa pinas kaya tumakas sila. Yan din siguro ang dahilan kung bakit kami nagkasundo-sundo.
I met Mizy, Chad and Ayi by accident. Sadyang sa buong limang buwan ko dito ay wala akong ibang ginawa kundi magmukmok. Umiyak ng umiyak hangang sa makilala ko sila.
"Pano ba naman kasi ang baklang 'to, Kabilaan ang shoots." Natatawang wika ng baklang Chad.
Natawa nman ako sa kanya. "E anong magagawa ko? Maganda e,"
"Oh, Nagpaalam kaba sa manager mo na mag-babar ka kasama kami? Mamaya magalit nanaman si Ms. Adrianna sa oras na malaman niyang nandito ka," wika ni Mizy.
"Don't worry, He knew! Ganon lang talaga si Manager,"
Nailing naman sila saka tinungga ang shotglass.
"Ewan ko ba naman sayo bakit nag-modelo ka pa? Diba nung unang taon mo naman diba ayaw mo?" ani Ayi.
She's right. Matagal na akong nililigawan ni Adrianna na maging modelo niya pero palagi ko lang tinatanggihan ang isang araw ay naisipan ko nalang sumali.
"Well, I just got bored..."
Tinaasan naman ako ng kilay ni Ayi kaya napabuntong-hininga nalang ako.
"Its just that.... I want to have my confidence back you know... Gusto kong makita ang sarili ko sa salamin. Gusto kong makita ang sarili ko na hindi pinandidirian at nanliliit," paliwanag ko.
"kaya ang pagsali sa pagiging modelo ang nakikita mong paraan? Ewan ko ba naman sayo. Why do you have to think that? Hindi porket pinandirian ka ng iba ay dapat ganon ka din. Dapat hindi nawala ang confidence mo kung alam mong wala naman talagang nangyari," payo ni Ayi.
Hindi naman ako nakakibo sa sinabi ni Ayi sakin kaya humithit nalang ako ng sigarilyo ko.
Mula kasi nung nangyari yung nakaraan ko ay hindi ko na magawang tignan ang sarili ko sa salamin. Miski ako nawalan na ng tiwala sa sarili ko. Sobra akong nadepress.
"Can we not talk about Ayi? We're here to have fun and besides, I always have time for you!" wika ko.
Umirap naman si Ayi sakin. "Whatever!"
Maya-maya naman ay hinatak na kami ni Chad papunta sa dance floor. Hindi naman ako natakot na baka may makakita sakin since sikat na bar 'to at kadalasan artista at modelo talaga ang nandito.
Panay sayaw lang kami nila Chad hangang sa naramdaman kong may humawak sa baywang ko at dinikit ang kanyang katawan.
"You're sexy kaya pala modelo ka e," bulong niya.
Mas inindak ko pa ang sarili ko hangang sa naramdaman ko ang kanyang umbok sa pwetan ko.
Kinagat ko naman ang ibabang labi ko saka mas giniling pa ang sariling katawan.
"Hmm..." ungol ng lalaking nasa likuran ko. "Ayaw mo bang sumama sakin sa condo ko? Para hindi nalang giling ang ginagawa natin,"
Humalakhak naman ako saka kinalas ang braso niya sakin. "I'm sorry Mr. Modelo ako pero hindi ako tinetake out,"
Naglakad na ako pabalik sa table namin. Sumunod naman sakin si Mizy saka naupo sa sofa. Sumandal din ako sa kanya.
Hindi pa naman ako lasing para hindi malaman ang ginagawa namin.
Hindi rin nagtagal ay inaya ko na silang umuwi para mag-movie marathon nalang sa condo ko. Chad never left us no matter what. Kahit bakla napaka-responsible especially when it comes to his friends.
Hindi naman talaga kami nalasing e. Maybe, We're tipsy but mataas ang alcohol tolerance namin.
Puro sigaw nalang ni Mizy ang naririnig namin. She really hates horror.
"Babe," ani Chad.
Sometimes, Chad use to call me Babe. Endearment niya sakin kaya nasanay nalang ako na naririnig sa kanya yun. Sa hindi nakakakilala kay Chad iisipin na may girlfriend siya samin nila Ayi.
Nilingon ko siya saka nginitian. "Diba may shoot kayo sa philippines?"
"Hindi pa naman sigurado yun. Hindi pa nasesettle ni Adrianna ang lahat," ani ko.
Tumango-tango siya sakin. "Pero if ever na matuloy, Ayos lang sayo? Handa ka na bang bumalik sa pilipinas?"
Handa? Tatlong taon na ang lumipas.
"Yes. Handa naman na ako... Chad, I'm Shein De Villaga right? Hindi na ako ang Avianna na kilala ng lahat. Matagal ko ng pinatay ang taong yun," malamig kong wika.
Humithit ako ng sigarilyo ko saka sumandal sa upuan ko. Bigla namang sumingit si Ayi sa usapan namin.
"Kung uuwi ka ng pilipinas. Sasamahan ka namin, Hindi ka namin iiwanan sa laban mo Shein. Your our friend and friend shouldn't left each other," singgit niya.
"Should I cry Ayi? Anong meron bakit ganyan kayo ni Chad? Stop it!" Halakhak ko.
Sinabunutan naman ako nila Chad kaya mas lalo lang ako natawa sa kanila.
"But seriously? I really blessed to have you," nakangiti kong wika.
Napalingon nalang kami kay Mizy na nag-hihilik sa tabi namin. Napailing nalang kami. She always like that. Napaka-antukin.
Natulog naring kaming tatlo dahil maaga ang shoot ko bukas tapos alam ko may pag-uusapan pa kami ni Adrianna.
Kinabukasan,
Habang nag-aayos ako ng biglang nagring ang cellphone ko.
"Answer your fucking phone Shein!" inis na wika ni Ayi.
Inirapan ko naman siya kahit tulog ito saka dinampot ang cellphone ko.
"Hello Adrianna," bati ko.
[Where are you na Shein?]
Napatingin naman ako sa wall clock kung late na ba ako kasi kung hanapin niya ako kala mo naman nalate ako.
"Paalis na ako Adrianna. Can you just calm down? Ang aga-aga pa,"
Bumuntong-hininga naman si Adrianna mula sa kabilang linya. [Fine! Mag-ingat ka Shein, Okay?]
Eto talagang si Adrianna napaka-paranaoid. Lumabas na ako ng condo at pumara agad ng taxi.
"Ms. Shein De Villaga?" tawag ng driver.
Kumunot naman noo ko sa kanya. "Yes?"
Ngumiti ng malapad ang driver sakin. Medyo oldy narin siya pero still nagtatrabaho parin siya.
"My daughter in the philipphines is your fan," aniya.
Ngumiti ako ng tipid kay Manong driver. Kinuha ko yung nag-iisang magazine na meron ako sa bag ko saka pinirmahan at binigay sa driver.
"You can give that to your Daughter Manong," nakangiting wika ko.
"Salamat po Ma'am. Mapapasaya ko ang anak ko nito," aniya.
Hininto niya naman ang taxi sa harap ng agency ko kaya nginitian ko nalang siya at lumabas na ng taxi niya.
Pag-akyat ko sa office ni Adrianna ay nakaupo lang ito habang may tinitignan sa pc niya.
"Good morning Adrianna!" bati ko. "Sabi mo may shoot tayo. So, Bakit dito mo ako pinaderetso sa office mo?"
BINABASA MO ANG
The Rare Incomparable
Ficción GeneralIts easy to love the people far away. It is not always easy to love those people close to us. Minsan kung sino pa ang mas malapit satin ay sila pa ang hahatak sayo pababa. Minsan kung sino pa ang inaakala mong makakapitan mo sa panahon nang kalungk...